Bij elkaar gekomen op school
Afspraken gemaakt
Zoeken naar literatuur
Verder werken thuis in weekend
Zondag contact indien nodig,
zondag 22 maart 2009
woensdag 11 maart 2009
Notulen 10-03-2009
Vandaag hebben we thuis gewerkt.
Daar hebben we de interviews uitgeschreven en verwerkt. De vragen waren verdeeld.
We stuurden het elkaar voor feedback.
Donderdag komen we bij elkaar op school.
Daar hebben we de interviews uitgeschreven en verwerkt. De vragen waren verdeeld.
We stuurden het elkaar voor feedback.
Donderdag komen we bij elkaar op school.
dinsdag 10 maart 2009
Notulen 09-03-2009
Door Mariëlle:
Gister (Maandag 9 Maart) zijn we naar de Agniesebuurt geweest om er interviews af te nemen. Het was een lastig proces. Wat ons opviel tijdens het aanspreken van de mensen was, dat ze geen tijd hadden, druk waren, geen Nederlands spraken of niet in de Agniesebuurt woonde.
Daarnaast werd door de geinterviewde personen bevestigd dat zij ook niet te spreken zijn over de wijk waarin zij wonen. Dat de sociale samenhang er inderdaad laag is en dat de bewoners zich afsluiten voor activiteiten die georganiseerd worden door " Mensen maken de stad". Een indruk van de wijk door een geinterviewd persoon was "Op het randje van een achterstandswijk" . We hebben een beeld gevormd van de wijk, wat ons gister werd bevestigd. De bewoners hebben geen idee meer van hoe dit probleem aangepakt kan worden. Er zijn tal van onderzoeken gedaan. Het zal voor ons een lastig pakket worden iets deze wijk aan te bieden waarbij de bewoners zullen deelnemen.
Nu de interviews zijn afgenomen, kunnen we ze gaan verwerken in conclies en grafieken en het praktische deel voor nu afsluiten.
Gister (Maandag 9 Maart) zijn we naar de Agniesebuurt geweest om er interviews af te nemen. Het was een lastig proces. Wat ons opviel tijdens het aanspreken van de mensen was, dat ze geen tijd hadden, druk waren, geen Nederlands spraken of niet in de Agniesebuurt woonde.
Daarnaast werd door de geinterviewde personen bevestigd dat zij ook niet te spreken zijn over de wijk waarin zij wonen. Dat de sociale samenhang er inderdaad laag is en dat de bewoners zich afsluiten voor activiteiten die georganiseerd worden door " Mensen maken de stad". Een indruk van de wijk door een geinterviewd persoon was "Op het randje van een achterstandswijk" . We hebben een beeld gevormd van de wijk, wat ons gister werd bevestigd. De bewoners hebben geen idee meer van hoe dit probleem aangepakt kan worden. Er zijn tal van onderzoeken gedaan. Het zal voor ons een lastig pakket worden iets deze wijk aan te bieden waarbij de bewoners zullen deelnemen.
Nu de interviews zijn afgenomen, kunnen we ze gaan verwerken in conclies en grafieken en het praktische deel voor nu afsluiten.
maandag 9 maart 2009
zondag 8 maart 2009
Notulen 05-03-2009
Interviews van 's-Gravenland in grafieken zetten.
De overige schrijven we in tekst, dit doen we thuis voor morgen 11 uur.
Deze sturen we vervolgens naar elkaar toe voor feedback.
Dan denken we ook na over ons idee van 'de ideale wijk'.
De overige schrijven we in tekst, dit doen we thuis voor morgen 11 uur.
Deze sturen we vervolgens naar elkaar toe voor feedback.
Dan denken we ook na over ons idee van 'de ideale wijk'.
maandag 2 maart 2009
SP Rotterdam vraagt bewoners om mening
Op zijn blog schrijft Theo Coşkun:
'Wat nu? De ooit roemruchte en strijdbare Bewoners Vereniging Agniesebuurt (BVA) met ons op minister Brinkman veroverde buurthuis Basta is al jaren slapende of eigenlijk ter ziele. In alle gedoe rond de zogenaamde krachtwijken heb ik niet de indruk gekregen dat de bewoners al betrokken zijn of om hun mening is gevraagd. Misschien moeten we al die oude en nieuwe bewoners maar weer eens gaan organiseren.
Gelukkig is de SP nu in veel wijken actief met buurtonderzoeken en de verspreiding van 120.000 huis-aan-huis kranten met als titel: “Rotterdam verdient beter!” Zelf hielp ik gisteren mee in Zuidwijk in de ‘Kampen-buurt’ en twee weken geleden in Spangen.
Tijd om ook in mijn eigen oude vertrouwde Agniesebuurt aan de slag te gaan met de bewoners. Want een ding is zeker. Ondanks alle mooi papieren plannen van Schrijer en Vogelaar, zonder de actieve inzet van de bewoners komt er niks van terecht. Sterker nog, dan worden hun belangen met voeten getreden.
Het is weer tijd voor de leus: “Voor de buurt en door de buurt”. Ergens in buurthuis Basta moet hij nog hangen.'
Bron: http://www.rotterdam.sp.nl/bericht/20393/071018-spers_doen_onderzoek_in_de_rotterdamse_buurten.html
SP'ers doen onderzoek in de Rotterdamse buurten
18-10-2007 • Overal in Rotterdam gaan SP'ers deze weken de buurten in. Deur-aan-deur wordt aangebeld om te vragen wat mensen zelf van hun wijk vinden, hoe het beter kan en wat ze daaraan zelf willen bijdragen. Vorige maand werden al 120.000 huis-aan-huiskranten verspreid over de Rotterdamse wijken en de problemen die er spelen. Woensdag 17 oktober gingen SP'ers uit onder andere Charlois op onderzoek uit in Carnisse.
Mensen stelden het op prijs dat naar hun ervaringen werd gevraagd, ook degenen die naar eigen zeggen niet op de SP hadden gestemd. "Dit is voor het eerst dat een politieke partij hier naartoe komt om te luisteren", zei een bewoner. Verschillende mensen gaven verschillende kanten van het verhaal - belangrijk voor een goed beeld. Na een paar uurtjes Carnisse konden de SP'ers tevreden zijn met de oogst.
Minder rottigheid
De SP'ers verzamelden zich in café Maxim tegen de tijd dat het Nederlands voetbalelftal begon met zijn wedstrijd tegen Slovenië. Want dan is het aantal mensen dat tijd wil maken voor een enquête ineens veel lager... Even opdrogen van de regen en napraten. Maar daar was geen tijd voor, want de cafébezoekers zagen in de SP-hesjes een uitnodiging om ook hun mening te geven - en terecht.
Zo vertelde een wijkbewoner, zelf ex-bokser, dat hij had geprobeerd bokslessen voor de jeugd te geven. Volgens hem is er niets te doen in de buurt voor de jeugd, "terwijl als je ze van de straat houdt, ze veel minder rottigheid kunnen uithalen." Zijn initiatief was een succes, maar werd voortijdig afgebroken doordat de boksruimte voor iets anders moest worden gebruikt. Een alternatief was er volgens de gemeente niet. Het is jammer dat mensen die zich wél voor de buurt willen inzetten zo hun motivatie verliezen.
Prachtwijk
Kortom, positieve reacties in Carnisse en goede gesprekken over hoe het nu echt zit in de buurt. Redenen genoeg om álle Rotterdammers te willen interviewen. Allemaal kan natuurlijk niet, maar de SP gaat er alles aan doen om straks met recht te kunnen zeggen: wij weten wat de bewoners een prachtwijk vinden.
Via deze site kunnen Rotterdammers ook laten weten hoe ze over hun buurt denken. Dit najaar zal de SP alle ideeën en oplossingen die bewoners aandragen bundelen en presenteren. Waar mogelijk gaan we bovendien meteen aan de slag met concrete problemen die bewoners aankaarten.
Interessant artikel van SP Rotterdam
Buurten in de Wijken: Buurten in Agniesebuurt
24-11-2008 • Afgelopen maandag ging de SP-fractie weer 'Buurten in de Wijken' en op 'Buurtavontuur'. Dit keer was de Agniesebuurt aan de beurt.
De SP-fractie begon bij jeugdtheater Het Waterhuis (www.hetwaterhuis.nl) in de Banierstraat en sprak met artistiek leider Roel Twijnstra. Het Waterhuis manifesteert zich ondermeer met op de buurt gerichte activiteiten, met theater op straat, buurthuizen en scholen. Alle producties hebben een internationaal karakter. Ze richten zich op alle leeftijden, zelfs een stuk van Shakespeare wordt omgetoverd in een voorstelling voor kleuters. Per 1 januari 2009 heten ze jeugd -en jongerentheater- gezelschap Siberia. Het gezelschap is voortgekomen uit een fusie van Het Waterhuis met jongerentheater- gezelschappen Rotjong en Rotterdams LEF. Siberia is opgenomen in het Cultuurplan 2009-2012 en doet mee met het Jongerenjaar 2009.
Deze week heeft Het Waterhuis speciale gasten in huis, namelijk jeugdtheatergroep Theatre Day Productions uit Gaza. Nog nooit kwam dit gezelschap naar Europa. Maar deze maand is het zover, woensdag spelen ze voor de buurt in Het Waterhuis en vrijdag staan ze in de Stadsschouwburg. In samenwerking met Het Waterhuis speelt Theatre Day Productions hun voorstelling Plan A – The Game in Nederland en België. Tenminste – als het de acteurs lukt om Gaza te verlaten. Want dat is in Gaza nooit zeker. Lukt het niet, dan treedt Plan B in werking: de voorstelling wordt gespeeld door verschillende acteurs van de Westelijke Jordaanoever, terwijl de oorspronkelijke spelers hun stuk in Gaza opvoeren. Het gezelschap vindt het erg jammer dat SP-motie 'Rotterdam voor Gaza' is afgewezen door de Rotterdamse gemeenteraad. Hiermee kon Rotterdam direct hulp bieden aan organisaties en burgers in Gaza. De fractie sprak met enkele acteurs en de regisseur van het Gazaanse gezelschap.
Daarna was de SP-fractie op bezoek bij Kunstenaars- initiatief Cucosa onder de Hofbogen in de Raampoort- straat. Al tien jaar zijn werkt een collectief van kunstenaars zonder subsidie en dus ook zonder allerlei voorwaarden, in een groot pand onder de hofbogen. Er zijn een hoop plannen voor de hofbogen, het is nog maar de vraag of zij daar onderdeel van kunnen uitmaken. Terwijl Hofboog BV , de ontwikkelaars, toch graag culturele en artistieke ondernemers ziet komen maar of deze werkplaats in het plaatje past is nog onduidelijk. Het zou jammer zijn als dit initiatief zou verdwijnen. De SP-fractie zal het nauwlettend in de gaten houden.
Hierna wandelden de SP-ers naar de Agniesesraat om op bezoek te gaan bij Cineac-Noord. Cineac is erg populair onder vrijwilligers en Cineac geeft iedereen een kans. In de hele stad wordt het zeer lokale nieuws van Cineac enorm gewaardeerd. Deelgemeente Noord erkent dit ook, maar wil niet extra investeren in de lokale omroep. Na het gesprek werd Theo Coþkun nog even geïnterviewd over zijn ervaringen in de Agniesebuurt en zijn naamsverandering.
Theo wordt geïnterviewd door Cineac-Noord
De fractie besluit de middag bij Buurthuis Basta om te spreken met jongerenwerker Driss Sbai en daarna met opbouwwerker Haddou Abderahaim. Driss, in dienst van Welzijn Noord, geeft jongeren in de buurt een groot aandeel bij het organiseren van activiteiten in de buurt en voor henzelf, zodat het echt hun activiteiten worden. Dit jaar heeft Driss het samen met de jongeren voor elkaar gekregen een Johan Cruyff-court tegenover Basta te realiseren. Driss heeft meer plannen. Deze week praat hij met woningcorporatie PWS over het creëren van een tijdelijke moestuin voor de buurt op de plek van de afgebrande feestzaal Palace, een stukje groen waar nu niemand op kan. Volgens Driss moet de ruimte in de Agniesebuurt beter benut worden, zeker in een kinderrijke buurt met zo weinig groen en speelruimte. Haddou, in dienst van SONOR, vond dat bewoners meer gestimuleerd moeten worden plannen te maken. Professionals in plaats van bewoners maken nu uit wat er gebeurt in de buurt, welke plannen worden uitgevoerd, waar geld aan uitgeven worden en dat is jammer. Ook worden bewoners vaak te laat geïnformeerd. Het opbouwwerk in de Agniesebuurt heeft geen kantoor meer in de Agniesebuurt, daardoor komen bewoners niet meer zo snel langs om hun verhaal te doen.
Buurthuis Basta
In de avond ging SP-fractievoorzitter Theo Coþkun samen met andere SP-ers op 'Buurtavontuur', langs de deuren om te vragen hoe het gaat in de Agniesebuurt.
De SP-ers ontdekten dat er vooral een tekort was aan kinderspeelplaatsen en dat er veel speeltoestellen verdwenen waren zoals op de hoek van de Wateringstraat en Agniesestraat. Ook waren er veel vragen over de binnentuinen achter de Agniesestraat, niet iedereen mag daar gebruik van maken en dat vinden veel bewoners van de bovenste verdiepingen, vooral kinderen, jammer. Verder kregen we veel klachten over woningcorporatie PWS over achterstallig onderhoud en het geen zicht hebben op wie waar woont (mogelijke drugspanden). Ook was het voor sommige bewoners onduidelijk wat er met de buurt gaat gebeuren omdat bewoners helemaal nog niet geïnformeerd zijn over komende herstructureringsplannen .
Theo Coþkun belt aan en vraagt de bewoners het hemd van het lijf
SP-bestuurslid Charlotte van Baaren in gesprek met een bewoner in de Agniesestraat
De aflevering van Cineac Noord is hier te zien.
Bron: http://www.rotterdam.sp.nl/bericht/29792/081124-buurten_in_de_wijken_buurten_in_agniesebuurt.html
'Wat nu? De ooit roemruchte en strijdbare Bewoners Vereniging Agniesebuurt (BVA) met ons op minister Brinkman veroverde buurthuis Basta is al jaren slapende of eigenlijk ter ziele. In alle gedoe rond de zogenaamde krachtwijken heb ik niet de indruk gekregen dat de bewoners al betrokken zijn of om hun mening is gevraagd. Misschien moeten we al die oude en nieuwe bewoners maar weer eens gaan organiseren.
Gelukkig is de SP nu in veel wijken actief met buurtonderzoeken en de verspreiding van 120.000 huis-aan-huis kranten met als titel: “Rotterdam verdient beter!” Zelf hielp ik gisteren mee in Zuidwijk in de ‘Kampen-buurt’ en twee weken geleden in Spangen.
Tijd om ook in mijn eigen oude vertrouwde Agniesebuurt aan de slag te gaan met de bewoners. Want een ding is zeker. Ondanks alle mooi papieren plannen van Schrijer en Vogelaar, zonder de actieve inzet van de bewoners komt er niks van terecht. Sterker nog, dan worden hun belangen met voeten getreden.
Het is weer tijd voor de leus: “Voor de buurt en door de buurt”. Ergens in buurthuis Basta moet hij nog hangen.'
Bron: http://www.rotterdam.sp.nl/bericht/20393/071018-spers_doen_onderzoek_in_de_rotterdamse_buurten.html
SP'ers doen onderzoek in de Rotterdamse buurten
18-10-2007 • Overal in Rotterdam gaan SP'ers deze weken de buurten in. Deur-aan-deur wordt aangebeld om te vragen wat mensen zelf van hun wijk vinden, hoe het beter kan en wat ze daaraan zelf willen bijdragen. Vorige maand werden al 120.000 huis-aan-huiskranten verspreid over de Rotterdamse wijken en de problemen die er spelen. Woensdag 17 oktober gingen SP'ers uit onder andere Charlois op onderzoek uit in Carnisse.
Mensen stelden het op prijs dat naar hun ervaringen werd gevraagd, ook degenen die naar eigen zeggen niet op de SP hadden gestemd. "Dit is voor het eerst dat een politieke partij hier naartoe komt om te luisteren", zei een bewoner. Verschillende mensen gaven verschillende kanten van het verhaal - belangrijk voor een goed beeld. Na een paar uurtjes Carnisse konden de SP'ers tevreden zijn met de oogst.
Minder rottigheid
De SP'ers verzamelden zich in café Maxim tegen de tijd dat het Nederlands voetbalelftal begon met zijn wedstrijd tegen Slovenië. Want dan is het aantal mensen dat tijd wil maken voor een enquête ineens veel lager... Even opdrogen van de regen en napraten. Maar daar was geen tijd voor, want de cafébezoekers zagen in de SP-hesjes een uitnodiging om ook hun mening te geven - en terecht.
Zo vertelde een wijkbewoner, zelf ex-bokser, dat hij had geprobeerd bokslessen voor de jeugd te geven. Volgens hem is er niets te doen in de buurt voor de jeugd, "terwijl als je ze van de straat houdt, ze veel minder rottigheid kunnen uithalen." Zijn initiatief was een succes, maar werd voortijdig afgebroken doordat de boksruimte voor iets anders moest worden gebruikt. Een alternatief was er volgens de gemeente niet. Het is jammer dat mensen die zich wél voor de buurt willen inzetten zo hun motivatie verliezen.
Prachtwijk
Kortom, positieve reacties in Carnisse en goede gesprekken over hoe het nu echt zit in de buurt. Redenen genoeg om álle Rotterdammers te willen interviewen. Allemaal kan natuurlijk niet, maar de SP gaat er alles aan doen om straks met recht te kunnen zeggen: wij weten wat de bewoners een prachtwijk vinden.
Via deze site kunnen Rotterdammers ook laten weten hoe ze over hun buurt denken. Dit najaar zal de SP alle ideeën en oplossingen die bewoners aandragen bundelen en presenteren. Waar mogelijk gaan we bovendien meteen aan de slag met concrete problemen die bewoners aankaarten.
Interessant artikel van SP Rotterdam
Buurten in de Wijken: Buurten in Agniesebuurt
24-11-2008 • Afgelopen maandag ging de SP-fractie weer 'Buurten in de Wijken' en op 'Buurtavontuur'. Dit keer was de Agniesebuurt aan de beurt.
De SP-fractie begon bij jeugdtheater Het Waterhuis (www.hetwaterhuis.nl) in de Banierstraat en sprak met artistiek leider Roel Twijnstra. Het Waterhuis manifesteert zich ondermeer met op de buurt gerichte activiteiten, met theater op straat, buurthuizen en scholen. Alle producties hebben een internationaal karakter. Ze richten zich op alle leeftijden, zelfs een stuk van Shakespeare wordt omgetoverd in een voorstelling voor kleuters. Per 1 januari 2009 heten ze jeugd -en jongerentheater- gezelschap Siberia. Het gezelschap is voortgekomen uit een fusie van Het Waterhuis met jongerentheater- gezelschappen Rotjong en Rotterdams LEF. Siberia is opgenomen in het Cultuurplan 2009-2012 en doet mee met het Jongerenjaar 2009.
Deze week heeft Het Waterhuis speciale gasten in huis, namelijk jeugdtheatergroep Theatre Day Productions uit Gaza. Nog nooit kwam dit gezelschap naar Europa. Maar deze maand is het zover, woensdag spelen ze voor de buurt in Het Waterhuis en vrijdag staan ze in de Stadsschouwburg. In samenwerking met Het Waterhuis speelt Theatre Day Productions hun voorstelling Plan A – The Game in Nederland en België. Tenminste – als het de acteurs lukt om Gaza te verlaten. Want dat is in Gaza nooit zeker. Lukt het niet, dan treedt Plan B in werking: de voorstelling wordt gespeeld door verschillende acteurs van de Westelijke Jordaanoever, terwijl de oorspronkelijke spelers hun stuk in Gaza opvoeren. Het gezelschap vindt het erg jammer dat SP-motie 'Rotterdam voor Gaza' is afgewezen door de Rotterdamse gemeenteraad. Hiermee kon Rotterdam direct hulp bieden aan organisaties en burgers in Gaza. De fractie sprak met enkele acteurs en de regisseur van het Gazaanse gezelschap.
Daarna was de SP-fractie op bezoek bij Kunstenaars- initiatief Cucosa onder de Hofbogen in de Raampoort- straat. Al tien jaar zijn werkt een collectief van kunstenaars zonder subsidie en dus ook zonder allerlei voorwaarden, in een groot pand onder de hofbogen. Er zijn een hoop plannen voor de hofbogen, het is nog maar de vraag of zij daar onderdeel van kunnen uitmaken. Terwijl Hofboog BV , de ontwikkelaars, toch graag culturele en artistieke ondernemers ziet komen maar of deze werkplaats in het plaatje past is nog onduidelijk. Het zou jammer zijn als dit initiatief zou verdwijnen. De SP-fractie zal het nauwlettend in de gaten houden.
Hierna wandelden de SP-ers naar de Agniesesraat om op bezoek te gaan bij Cineac-Noord. Cineac is erg populair onder vrijwilligers en Cineac geeft iedereen een kans. In de hele stad wordt het zeer lokale nieuws van Cineac enorm gewaardeerd. Deelgemeente Noord erkent dit ook, maar wil niet extra investeren in de lokale omroep. Na het gesprek werd Theo Coþkun nog even geïnterviewd over zijn ervaringen in de Agniesebuurt en zijn naamsverandering.
Theo wordt geïnterviewd door Cineac-Noord
De fractie besluit de middag bij Buurthuis Basta om te spreken met jongerenwerker Driss Sbai en daarna met opbouwwerker Haddou Abderahaim. Driss, in dienst van Welzijn Noord, geeft jongeren in de buurt een groot aandeel bij het organiseren van activiteiten in de buurt en voor henzelf, zodat het echt hun activiteiten worden. Dit jaar heeft Driss het samen met de jongeren voor elkaar gekregen een Johan Cruyff-court tegenover Basta te realiseren. Driss heeft meer plannen. Deze week praat hij met woningcorporatie PWS over het creëren van een tijdelijke moestuin voor de buurt op de plek van de afgebrande feestzaal Palace, een stukje groen waar nu niemand op kan. Volgens Driss moet de ruimte in de Agniesebuurt beter benut worden, zeker in een kinderrijke buurt met zo weinig groen en speelruimte. Haddou, in dienst van SONOR, vond dat bewoners meer gestimuleerd moeten worden plannen te maken. Professionals in plaats van bewoners maken nu uit wat er gebeurt in de buurt, welke plannen worden uitgevoerd, waar geld aan uitgeven worden en dat is jammer. Ook worden bewoners vaak te laat geïnformeerd. Het opbouwwerk in de Agniesebuurt heeft geen kantoor meer in de Agniesebuurt, daardoor komen bewoners niet meer zo snel langs om hun verhaal te doen.
Buurthuis Basta
In de avond ging SP-fractievoorzitter Theo Coþkun samen met andere SP-ers op 'Buurtavontuur', langs de deuren om te vragen hoe het gaat in de Agniesebuurt.
De SP-ers ontdekten dat er vooral een tekort was aan kinderspeelplaatsen en dat er veel speeltoestellen verdwenen waren zoals op de hoek van de Wateringstraat en Agniesestraat. Ook waren er veel vragen over de binnentuinen achter de Agniesestraat, niet iedereen mag daar gebruik van maken en dat vinden veel bewoners van de bovenste verdiepingen, vooral kinderen, jammer. Verder kregen we veel klachten over woningcorporatie PWS over achterstallig onderhoud en het geen zicht hebben op wie waar woont (mogelijke drugspanden). Ook was het voor sommige bewoners onduidelijk wat er met de buurt gaat gebeuren omdat bewoners helemaal nog niet geïnformeerd zijn over komende herstructureringsplannen .
Theo Coþkun belt aan en vraagt de bewoners het hemd van het lijf
SP-bestuurslid Charlotte van Baaren in gesprek met een bewoner in de Agniesestraat
De aflevering van Cineac Noord is hier te zien.
Bron: http://www.rotterdam.sp.nl/bericht/29792/081124-buurten_in_de_wijken_buurten_in_agniesebuurt.html
vrijdag 27 februari 2009
Ministerie OCW en subsidiebronnen
Bron: Ministerie OCW
"Cultuur is de spiegel van onze samenleving. Het is het verhaal dat kunsten, erfgoed en media vertellen over de maatschappij waarin we leven: van theatervoorstellingen tot popconcerten, van schilderijen tot historische binnensteden. Cultuur verbindt mensen, ongeacht hun leeftijd of afkomst. Een toegankelijk gedocumenteerd verleden is daarbij onmisbaar. Ook radio, televisie, kranten, tijdschriften en het internet vervullen een belangrijke rol, als kennisbronnen en opinievormers. Cultuur laat mensen anders naar elkaar kijken en zet aan tot dialoog. Kortom, cultuur inspireert."
Vijf doelen
OCW geeft het cultuur- en mediabeleid vorm. Vrijheid voor makers en burgers aan de ene kant wil OCW combineren met een overheid die publieke belangen waarborgt. Het cultuur- en mediabeleid is gericht op de volgende vijf doelen:
- Diversiteit van aanbod en gebruik bewaken en zo nodig bevorderen;
- Kwaliteit ervan op peil houden;
- Toegankelijkheid bewerkstelligen voor alle burgers;
- Onafhankelijkheid tegen onevenredige druk van de markt en tegen inhoudelijke bemoeienis van overheden;
- Het cultureel erfgoed beschermen tegen aantasting of vernietiging.
Financiering cultuurbeleid
Cultuurbeleid
Het Rijk, de provincies en de gemeenten in Nederland besteden allemaal geld aan cultuurbeleid. Van het totale budget dat zij uitgeven aan cultuur is ongeveer zestig procent afkomstig van gemeenten, dertig procent van het Rijk en tien procent van provincies. Het cultuurbudget van het Rijk bedraagt op dit moment 860 miljoen euro (Programmauitgaven artikel 14, Begroting 2009 OCW).
Dit budget komt op verschillende manieren in de culturele sector terecht. Via het subsidieplan, via structurele of incidentele subsidies en via de publieke cultuurfondsen.
Particuliere fondsen en initiatieven
Naast de bijdragen van de overheid zijn er ook vele particuliere fondsen en initiatieven die geld beschikbaar stellen voor cultuur. Bekende particuliere fondsen zijn bijvoorbeeld het VSBfonds, het Prins Bernard Cultuurfonds en de VandenEnde Foundation.
Meer informatie
- Website Fonds voor Cultuurparticipatie
- Website Nederlands Fonds voor Podiumkunsten
- Website Mondriaanstichting
- Website Stimuleringsfonds voor Architectuur
- Website Fonds voor beeldende kunsten, vormgeving en bouwkunst
- Website Nederlands Literair productie- en vertalingenfonds
- Website Fonds voor de Letteren- Website Filmfonds
- Website Stimuleringsfonds Nederlandse culturele omroepproducties
- Website Stimuleringsfonds voor de pers
- Website VSBfonds
- Website Prins Bernhard Cultuurfonds
- Website Van den Ende foundation
Bron: Ministerie OCW
"Cultuur is de spiegel van onze samenleving. Het is het verhaal dat kunsten, erfgoed en media vertellen over de maatschappij waarin we leven: van theatervoorstellingen tot popconcerten, van schilderijen tot historische binnensteden. Cultuur verbindt mensen, ongeacht hun leeftijd of afkomst. Een toegankelijk gedocumenteerd verleden is daarbij onmisbaar. Ook radio, televisie, kranten, tijdschriften en het internet vervullen een belangrijke rol, als kennisbronnen en opinievormers. Cultuur laat mensen anders naar elkaar kijken en zet aan tot dialoog. Kortom, cultuur inspireert."
Vijf doelen
OCW geeft het cultuur- en mediabeleid vorm. Vrijheid voor makers en burgers aan de ene kant wil OCW combineren met een overheid die publieke belangen waarborgt. Het cultuur- en mediabeleid is gericht op de volgende vijf doelen:
- Diversiteit van aanbod en gebruik bewaken en zo nodig bevorderen;
- Kwaliteit ervan op peil houden;
- Toegankelijkheid bewerkstelligen voor alle burgers;
- Onafhankelijkheid tegen onevenredige druk van de markt en tegen inhoudelijke bemoeienis van overheden;
- Het cultureel erfgoed beschermen tegen aantasting of vernietiging.
Financiering cultuurbeleid
Cultuurbeleid
Het Rijk, de provincies en de gemeenten in Nederland besteden allemaal geld aan cultuurbeleid. Van het totale budget dat zij uitgeven aan cultuur is ongeveer zestig procent afkomstig van gemeenten, dertig procent van het Rijk en tien procent van provincies. Het cultuurbudget van het Rijk bedraagt op dit moment 860 miljoen euro (Programmauitgaven artikel 14, Begroting 2009 OCW).
Dit budget komt op verschillende manieren in de culturele sector terecht. Via het subsidieplan, via structurele of incidentele subsidies en via de publieke cultuurfondsen.
Particuliere fondsen en initiatieven
Naast de bijdragen van de overheid zijn er ook vele particuliere fondsen en initiatieven die geld beschikbaar stellen voor cultuur. Bekende particuliere fondsen zijn bijvoorbeeld het VSBfonds, het Prins Bernard Cultuurfonds en de VandenEnde Foundation.
Meer informatie
- Website Fonds voor Cultuurparticipatie
- Website Nederlands Fonds voor Podiumkunsten
- Website Mondriaanstichting
- Website Stimuleringsfonds voor Architectuur
- Website Fonds voor beeldende kunsten, vormgeving en bouwkunst
- Website Nederlands Literair productie- en vertalingenfonds
- Website Fonds voor de Letteren- Website Filmfonds
- Website Stimuleringsfonds Nederlandse culturele omroepproducties
- Website Stimuleringsfonds voor de pers
- Website VSBfonds
- Website Prins Bernhard Cultuurfonds
- Website Van den Ende foundation
Bron: Ministerie OCW
Nog altijd één van mijn persoonlijke favoriete voorbeelden: Karin Bruers - Social Sofa - 1000 bankjes
Toen de sociale verkilling, waaraan veel Nederlandse wijken ten prooi gevallen zijn, ter sprake kwam tijdens een politiek debat , opperde Karin dat het verschil tussen wijken van 50 jaar geleden en wijken van nu wel erg groot is.
Vroeger waren er buurtwinkeltjes en -kroegen, pleintjes, bankjes terwijl er nu slechts grote woongebieden zijn waar af en toe een verloren bank staat die ook nog eens wordt weggehaald wanneer er wordt geklaagd over pubers die er bij samenscholen. Op deze wijze wordt het beetje leefbaarheid dat er nog is uit de wijken gesloopt.
Karin pleitte voor de plaatsing van een symbolisch aantal van 1000 banken in Tilburg. Het idee werd meteen met enthousiasme omarmd. Om dit idee wat meer elan te geven ontwierp ze zelf een bank: de Socialsofa. De Socialsofa heeft de vorm van een chaise longue gegoten in beton met steeds verschillende afbeeldingen. Het bedrijfsleven in Tilburg sponsort de bank. Een groot succes in Tilburg en verschillende gemeenten hebben zich al aangemeld.
Meer informatie vindt u op: www.socialsofa.com
Filosofie achter de Socialsofa
De Socialsofa is een comfortabele straatbank. Kijk, de straten, pleinen en parken zijn van ons, dus laten we dat meer uitbuiten. Als we er voor zorgen dat we her en der gezellig kunnen zitten dan vergroten we onze huiskamers en tuinen tot enorme afmetingen. Op zo’n bank neem je gewoon even tijd voor elkaar. Even bijkletsen of zomaar zitten, een beetje rondkijken, mensen begroeten, of gebruiken als ‘afspreekplek’ bij het winkelcentrum.
In Tilburg hebben ze dat al goed begrepen. Daar is de Socialsofa inmiddels een begrip. En het leuke is dat de gemeente en de Tilburgse bedrijven deze banken schenken aan de wijken, soms met een eigen ontwerp of een ontwerp van een buurtbewoner. Als je kijkt bij ‘geplaatste banken’ krijg je een goed beeld van de schenker, de ontwerpen, het verhaal en de beleving van de bank. Samen maken we Nederland een beetje warmer.
Nieuws:
Eerste 8 banken in Den Haag geplaatst!! (14-10-2008)
Op 23 September zijn aan de Hofvijver in Den Haag de eerste 8 Socialsofa's overgedragen aan de wijken. Dit alles gebeurden onder het trom geroffel van een Haagse brassband. Alle 8 de banken zijn door een groot aantal vrijwilligers uit de diverse Haagse wijken gemozaïekt in het in loop lokaal in de wijk escamp. Wouter Stip speciaal voor dit project de acht banken ontworpen.
Toen de sociale verkilling, waaraan veel Nederlandse wijken ten prooi gevallen zijn, ter sprake kwam tijdens een politiek debat , opperde Karin dat het verschil tussen wijken van 50 jaar geleden en wijken van nu wel erg groot is.
Vroeger waren er buurtwinkeltjes en -kroegen, pleintjes, bankjes terwijl er nu slechts grote woongebieden zijn waar af en toe een verloren bank staat die ook nog eens wordt weggehaald wanneer er wordt geklaagd over pubers die er bij samenscholen. Op deze wijze wordt het beetje leefbaarheid dat er nog is uit de wijken gesloopt.
Karin pleitte voor de plaatsing van een symbolisch aantal van 1000 banken in Tilburg. Het idee werd meteen met enthousiasme omarmd. Om dit idee wat meer elan te geven ontwierp ze zelf een bank: de Socialsofa. De Socialsofa heeft de vorm van een chaise longue gegoten in beton met steeds verschillende afbeeldingen. Het bedrijfsleven in Tilburg sponsort de bank. Een groot succes in Tilburg en verschillende gemeenten hebben zich al aangemeld.
Meer informatie vindt u op: www.socialsofa.com
Filosofie achter de Socialsofa
De Socialsofa is een comfortabele straatbank. Kijk, de straten, pleinen en parken zijn van ons, dus laten we dat meer uitbuiten. Als we er voor zorgen dat we her en der gezellig kunnen zitten dan vergroten we onze huiskamers en tuinen tot enorme afmetingen. Op zo’n bank neem je gewoon even tijd voor elkaar. Even bijkletsen of zomaar zitten, een beetje rondkijken, mensen begroeten, of gebruiken als ‘afspreekplek’ bij het winkelcentrum.
In Tilburg hebben ze dat al goed begrepen. Daar is de Socialsofa inmiddels een begrip. En het leuke is dat de gemeente en de Tilburgse bedrijven deze banken schenken aan de wijken, soms met een eigen ontwerp of een ontwerp van een buurtbewoner. Als je kijkt bij ‘geplaatste banken’ krijg je een goed beeld van de schenker, de ontwerpen, het verhaal en de beleving van de bank. Samen maken we Nederland een beetje warmer.
Nieuws:
Eerste 8 banken in Den Haag geplaatst!! (14-10-2008)
Op 23 September zijn aan de Hofvijver in Den Haag de eerste 8 Socialsofa's overgedragen aan de wijken. Dit alles gebeurden onder het trom geroffel van een Haagse brassband. Alle 8 de banken zijn door een groot aantal vrijwilligers uit de diverse Haagse wijken gemozaïekt in het in loop lokaal in de wijk escamp. Wouter Stip speciaal voor dit project de acht banken ontworpen.
VROM - wijkaanpak - subsidie
Bron: VROM
Wijkenaanpak
Initiatieven bewoners
Bewoners spelen een belangrijke rol in hun wijk. Ze hebben invloed op de sfeer en uitstraling van hun buurt en kunnen er een positieve bijdrage aan leveren. Het ministerie van VROM/WWI wil bewoners stimuleren om betrokken te zijn bij hun wijk. De minister trekt in 2008 20 miljoen euro uit voor bewonersinitiatieven. In de periode 2009 tot en met 2011 komt daar nog eens 75 miljoen bij.
Hoe en waar wordt het geld ingezet?
De minister investeert deze 95 miljoen euro in 31 gemeenten, waaronder de 18 gemeenten met krachtwijken om bewonersinitiatieven te stimuleren. Een groot aantal gemeenten werkt al enige tijd met bewoners- of wijkbudgetten. Zij kunnen nu ook kiezen om dit geld via het zogenaamde voucher(waardebonnen)systeem bij bewoners terecht te laten komen. Bewoners kunnen via dit systeem heel eenvoudig een plan indienen om hun eigen wijk te verbeteren. Bijvoorbeeld voor een speelplaats, een ophaalactie voor zwerfafval, bejaardengymnastiek, een wijktheaterproductie, een stel bloembakken, of een huiskamer voor ouderen.
Voor en door bewoners
Bewoners weten als geen ander wat er leeft in hun buurt. Ze ervaren dagelijks de plezierige en minder leuke kanten van hun wijk. Door te luisteren, te kijken, een praatje te maken met buren of andere bewoners. Kortom, door te leven in hun wijk. Zo zijn bewoners vaak ook goed op de hoogte van de wensen en behoeften van andere mensen uit de wijk. De 95 miljoen van de minister maakt het bewoners mogelijk om deze wensen te realiseren. Zo ontstaat er financiële ruimte om wijken te creëren die er zijn vóór bewoners, maar die ook worden verbeterd dóór bewoners.
Goed voor draagvlak, leefbaarheid en sociale samenhang
[!]Actieve bewoners voelen zich betrokken bij hun wijk. Bovendien kunnen zij ervoor zorgen dat ook andere mensen in de wijk meer bij elkaar betrokken raken. Want of het nu gaat om een speeltuin, een schaaktoernooi of een buurtrestaurant: bewoners treffen elkaar bij dit soort initiatieven. Daarnaast zouden bewonersinitiatieven kunnen leiden tot een betere samenwerking tussen bewoners en de gemeenten. Beide partijen spelen immers een belangrijke rol in de ontwikkeling van de wijk. [!]
Het vouchersysteem in een notendop
Via het vouchersysteem kunnen bewoners écht zelf beslissen wat er met het geld gebeurt. Ze kunnen met het systeem op een eenvoudige manier een aanvraag indienen en zijn vervolgens zelf verantwoordelijk voor de uitvoering van hun initiatief. Samen met het ministerie van VROM/WWI is het Landelijk Samenwerkingsverband Aandachtswijken (LSA), de bedenker van dit systeem, verantwoordelijk voor de coördinatie van het vouchersysteem. De uitvoering ligt bij de gemeenten en de bewoners.
Regiegroep in wijk coördineert besteding vouchers
Een zogenoemde regiegroep bepaalt aan de hand van een aantal spelregels welke ideeën worden uitgevoerd. Deze groep kan uit verschillende mensen bestaan; bewoners van een wijk, of afgevaardigden van een bewonersorganisatie, vertegenwoordigers van de gemeente en/of corporaties. De regiegroep kent de vouchers toe aan de initiatiefnemers, die de vouchers bij de gemeente kunnen verzilveren voor het realiseren van hun initiatief. Bij bedragen boven de 10 duizend euro moet een wijkraadpleging worden gehouden. De gemeente wijst de regiegroep aan en beheert het geld. Bewoners zijn zelf verantwoordelijk voor de uitvoering van hun plannen, waarvoor ze ondersteuning en deskundigheid mogen inhuren.
Voorbeeldproject
Bewonersinitiatief: LETS, Nijmegen Het project LETS in Nijmegen is gefinancierd via bewonersbudgetten. LETS is een ruilsysteem voor goederen en diensten voor bewoners. Iemand kan bijvoorbeeld het gras bij een ander maaien en daar een tweedehands stalamp tegenover stellen. Deelnemers bouwen een tegoed aan ruilpunten op, dat ze vervolgens weer uit kunnen geven. Ze betalen een kleine bijdrage om lid te worden van LETS.
Voorbeeldproject
Bewonersinitiatief: jongeren bouwen Vikingschip in Leiden
In Leiden-Noord is een groep jongeren bezig om een Vikingschip te bouwen. Van initiator Govert Schouten leren de deelnemers de kneepjes van het scheepsmakersvak. Daarnaast leren de jongeren via workshops en excursies zeilen, touwknopen en andere zaken die ze nodig hebben als het schip straks echt gebruikt wordt. In 2009 wordt het schip te water gelaten. Naar verwachting stromen sommige oud-deelnemers door naar een opleiding of werk.
Bron: VROM
Wijkenaanpak
Initiatieven bewoners
Bewoners spelen een belangrijke rol in hun wijk. Ze hebben invloed op de sfeer en uitstraling van hun buurt en kunnen er een positieve bijdrage aan leveren. Het ministerie van VROM/WWI wil bewoners stimuleren om betrokken te zijn bij hun wijk. De minister trekt in 2008 20 miljoen euro uit voor bewonersinitiatieven. In de periode 2009 tot en met 2011 komt daar nog eens 75 miljoen bij.
Hoe en waar wordt het geld ingezet?
De minister investeert deze 95 miljoen euro in 31 gemeenten, waaronder de 18 gemeenten met krachtwijken om bewonersinitiatieven te stimuleren. Een groot aantal gemeenten werkt al enige tijd met bewoners- of wijkbudgetten. Zij kunnen nu ook kiezen om dit geld via het zogenaamde voucher(waardebonnen)systeem bij bewoners terecht te laten komen. Bewoners kunnen via dit systeem heel eenvoudig een plan indienen om hun eigen wijk te verbeteren. Bijvoorbeeld voor een speelplaats, een ophaalactie voor zwerfafval, bejaardengymnastiek, een wijktheaterproductie, een stel bloembakken, of een huiskamer voor ouderen.
Voor en door bewoners
Bewoners weten als geen ander wat er leeft in hun buurt. Ze ervaren dagelijks de plezierige en minder leuke kanten van hun wijk. Door te luisteren, te kijken, een praatje te maken met buren of andere bewoners. Kortom, door te leven in hun wijk. Zo zijn bewoners vaak ook goed op de hoogte van de wensen en behoeften van andere mensen uit de wijk. De 95 miljoen van de minister maakt het bewoners mogelijk om deze wensen te realiseren. Zo ontstaat er financiële ruimte om wijken te creëren die er zijn vóór bewoners, maar die ook worden verbeterd dóór bewoners.
Goed voor draagvlak, leefbaarheid en sociale samenhang
[!]Actieve bewoners voelen zich betrokken bij hun wijk. Bovendien kunnen zij ervoor zorgen dat ook andere mensen in de wijk meer bij elkaar betrokken raken. Want of het nu gaat om een speeltuin, een schaaktoernooi of een buurtrestaurant: bewoners treffen elkaar bij dit soort initiatieven. Daarnaast zouden bewonersinitiatieven kunnen leiden tot een betere samenwerking tussen bewoners en de gemeenten. Beide partijen spelen immers een belangrijke rol in de ontwikkeling van de wijk. [!]
Het vouchersysteem in een notendop
Via het vouchersysteem kunnen bewoners écht zelf beslissen wat er met het geld gebeurt. Ze kunnen met het systeem op een eenvoudige manier een aanvraag indienen en zijn vervolgens zelf verantwoordelijk voor de uitvoering van hun initiatief. Samen met het ministerie van VROM/WWI is het Landelijk Samenwerkingsverband Aandachtswijken (LSA), de bedenker van dit systeem, verantwoordelijk voor de coördinatie van het vouchersysteem. De uitvoering ligt bij de gemeenten en de bewoners.
Regiegroep in wijk coördineert besteding vouchers
Een zogenoemde regiegroep bepaalt aan de hand van een aantal spelregels welke ideeën worden uitgevoerd. Deze groep kan uit verschillende mensen bestaan; bewoners van een wijk, of afgevaardigden van een bewonersorganisatie, vertegenwoordigers van de gemeente en/of corporaties. De regiegroep kent de vouchers toe aan de initiatiefnemers, die de vouchers bij de gemeente kunnen verzilveren voor het realiseren van hun initiatief. Bij bedragen boven de 10 duizend euro moet een wijkraadpleging worden gehouden. De gemeente wijst de regiegroep aan en beheert het geld. Bewoners zijn zelf verantwoordelijk voor de uitvoering van hun plannen, waarvoor ze ondersteuning en deskundigheid mogen inhuren.
Voorbeeldproject
Bewonersinitiatief: LETS, Nijmegen Het project LETS in Nijmegen is gefinancierd via bewonersbudgetten. LETS is een ruilsysteem voor goederen en diensten voor bewoners. Iemand kan bijvoorbeeld het gras bij een ander maaien en daar een tweedehands stalamp tegenover stellen. Deelnemers bouwen een tegoed aan ruilpunten op, dat ze vervolgens weer uit kunnen geven. Ze betalen een kleine bijdrage om lid te worden van LETS.
Voorbeeldproject
Bewonersinitiatief: jongeren bouwen Vikingschip in Leiden
In Leiden-Noord is een groep jongeren bezig om een Vikingschip te bouwen. Van initiator Govert Schouten leren de deelnemers de kneepjes van het scheepsmakersvak. Daarnaast leren de jongeren via workshops en excursies zeilen, touwknopen en andere zaken die ze nodig hebben als het schip straks echt gebruikt wordt. In 2009 wordt het schip te water gelaten. Naar verwachting stromen sommige oud-deelnemers door naar een opleiding of werk.
Bron: VROM
Bruikbare links, gevonden 26-02-2009
http://www.detheaterstraat.nl/paginas/documents/effectmetingtheaterstraatpdf.pdf
http://www.cos.rotterdam.nl/Rotterdam/Openbaar/Diensten/COS/Publicaties/PDF/GEBIEDSANALYSENOORD.pdf
Er zijn echter ook inhoudelijke punten waaraan deze plekken zouden moeten voldoen, nl. “eenheid d.m.v. stimuleren van gedeelde normen en waarden, beheersen van de Nederlandse taal e.d., verscheidenheid (verschil moet er kunnen zijn, zelforganisaties zijn onderdeel van de samenleving) en binding tussen culturen, groepen en individuen17*.
*17 RMO Advies 35. Eenheid, Verscheidenheid en Binding, febr.. 2005 -->
http://www.adviesorgaan-rmo.nl/downloads/advies/Advies%2035%20Eenheid%20Verscheidenheid%20binding%20.pdf
[!] http://www.communityart.nl/ StichtingCommunityART
http://www.communityarts.net/readingroom/archivefiles/2008/12/community_arts_4.php
http://www.creativeaging.org/downloads/Creativity%20Matters%20DC%20Professional%20Flyer%202-12-09%20UPDATE.pdf
-> html-versie werkt wel -> http://74.125.77.132/search?q=cache:BrJ-KlrHxS4J:www.creativeaging.org/downloads/Creativity%2520Matters%2520DC%2520Professional%2520Flyer%25202-12-09%2520UPDATE.pdf+Creativity+Matters:+Health,+Wellness+%26+the+Arts&hl=nl&ct=clnk&cd=3&gl=nl
http://www.cultuurnetwerk.nl/cultuureducatie/amateurkunst/community_arts.html
http://www.projectloketcultuur.nl/communityartlab.asp
[!] 'Community art kan losjes omschreven worden als een wijze van kunst maken waarbij professionele kunstenaars min of meer intensief samenwerken met mensen die normaliter niet actief met kunst en cultuur in aanraking komen.'
http://community-art.nl/nl/
http://www.communityarts.net/readingroom/archivefiles/overview_essays_all2/index.php
[!] http://www.cultuurnetwerk.nl/producten_en_diensten/publicaties/detail_publicaties.asp?zoekterm=sociaal+engagement&CategorieId=%&ProductId=208--> cultuur + educatie, het boek dat Mariëlle gelezen heeft is erg bruikbaar voor ons project, moeten we niet vergeten
http://www.cos.rotterdam.nl/Rotterdam/Openbaar/Diensten/COS/Publicaties/PDF/GEBIEDSANALYSENOORD.pdf
Er zijn echter ook inhoudelijke punten waaraan deze plekken zouden moeten voldoen, nl. “eenheid d.m.v. stimuleren van gedeelde normen en waarden, beheersen van de Nederlandse taal e.d., verscheidenheid (verschil moet er kunnen zijn, zelforganisaties zijn onderdeel van de samenleving) en binding tussen culturen, groepen en individuen17*.
*17 RMO Advies 35. Eenheid, Verscheidenheid en Binding, febr.. 2005 -->
http://www.adviesorgaan-rmo.nl/downloads/advies/Advies%2035%20Eenheid%20Verscheidenheid%20binding%20.pdf
[!] http://www.communityart.nl/ StichtingCommunityART
http://www.communityarts.net/readingroom/archivefiles/2008/12/community_arts_4.php
http://www.creativeaging.org/downloads/Creativity%20Matters%20DC%20Professional%20Flyer%202-12-09%20UPDATE.pdf
-> html-versie werkt wel -> http://74.125.77.132/search?q=cache:BrJ-KlrHxS4J:www.creativeaging.org/downloads/Creativity%2520Matters%2520DC%2520Professional%2520Flyer%25202-12-09%2520UPDATE.pdf+Creativity+Matters:+Health,+Wellness+%26+the+Arts&hl=nl&ct=clnk&cd=3&gl=nl
http://www.cultuurnetwerk.nl/cultuureducatie/amateurkunst/community_arts.html
http://www.projectloketcultuur.nl/communityartlab.asp
[!] 'Community art kan losjes omschreven worden als een wijze van kunst maken waarbij professionele kunstenaars min of meer intensief samenwerken met mensen die normaliter niet actief met kunst en cultuur in aanraking komen.'
http://community-art.nl/nl/
http://www.communityarts.net/readingroom/archivefiles/overview_essays_all2/index.php
[!] http://www.cultuurnetwerk.nl/producten_en_diensten/publicaties/detail_publicaties.asp?zoekterm=sociaal+engagement&CategorieId=%&ProductId=208--> cultuur + educatie, het boek dat Mariëlle gelezen heeft is erg bruikbaar voor ons project, moeten we niet vergeten
Notulen 26-02-2009
Thuiswerken, activiteiten staan in onderstaande e-mail.
E-mail Mariëlle 22 februari 2009
Ik wilde nog heeeel even terugkomen op ons gesprek van vrijdag. We zouden nog contacten.
Ik stel voor dat ik donderdag a.s. dat document ga maken (fase 3) en dat jij wat tijd besteed aan het verder zoeken (uitdiepen) naar onderzoeken. We kunnen samenkomen op msn als we dat fijn vinden..? Ik hoor graag van je of je het hiermee eens bent? Zo zijn we donderdag allebei productief voor ons afstudeerproject bezig. Daarnaast kunnen we donderdag ook even een mailtje sturen naar Dhr. Willems, om hem even op de hoogte te stellen.
Feedback -> 27 feb. door documentproblemen.
E-mail Mariëlle 22 februari 2009
Ik wilde nog heeeel even terugkomen op ons gesprek van vrijdag. We zouden nog contacten.
Ik stel voor dat ik donderdag a.s. dat document ga maken (fase 3) en dat jij wat tijd besteed aan het verder zoeken (uitdiepen) naar onderzoeken. We kunnen samenkomen op msn als we dat fijn vinden..? Ik hoor graag van je of je het hiermee eens bent? Zo zijn we donderdag allebei productief voor ons afstudeerproject bezig. Daarnaast kunnen we donderdag ook even een mailtje sturen naar Dhr. Willems, om hem even op de hoogte te stellen.
Feedback -> 27 feb. door documentproblemen.
Notulen 19-02-2009
Notulen 19-02-09 Gesprek met Jan Fransen
Besproken- Onze voortgang, interviews en hoe ver we met onze planning zijn
- Bezoek aan wijken
- Intermezzo (cultuurcentrum in 's Gravenland)
- Contact met coördinator A. Haddou, hij wil graag ons voorstel ontvangen en steunt ons indien nodig
Notulen van Mariëlle
Ideeën van websites:
-Kei -> Kennisbank Stedelijke Vernieuwing (www.kei-centrum.nl). website over wonen, wijken en architectuur.
-Nicis: wetenschappelijk
-Trancity
-Ministerie (VROM en OCW)
Ons eindproduct:
-Blauwdruk: Google Maps, plattegrond van de twee wijken zoeken, met blokjes onze ideeën vormgeven. 1 van de ideale wijk en 1 blauwdruk van de slechte wijk. Meenemen in het onderzoeksverslag EN in het draaiboek en aan de hand van foto’s! Foto’s zegt meer dan tekst!
-Maak een hoofdstuk van de onderzochte wijken met foto’s!
-Andere vorm van verslaglegging; geen verslag, maar een weblog! Een weblog met foto’s, filmpjes, voor het onderzoeksverslag (dhr. Willems en school) EN het draaiboek (Stichting Opbouwwerk Rotterdam). Ook te gebruiken als eindpesentatie!
Maak voor ieder hoofdstuk een apart weblog!
Doen:
-Aan de slag gaan onderzoek, zoek naar cijfers
-Het uitwerken van de interviews
-Definitie: Van onze eigen ideale wijk weergeven! Niet kijken naar inzichten van bezochte wijken. Een ideale wijk= 1. cultuur (beleving)= bankjes, kroegen, kinderen, etc. 2. Fysiek=stenen, parkeerplaatsen etc.
-Ons Thema, 3 thema’s: - kunst en cultuur
- Samenhang met cultuur en het fysieke!
Afspraak:
Dhr. Willems iedere 14 dagen mailen en heel kort op de hoogte houden van wat we gedaan hebben, wat nog te doen en de resultaten!!
Besproken- Onze voortgang, interviews en hoe ver we met onze planning zijn
- Bezoek aan wijken
- Intermezzo (cultuurcentrum in 's Gravenland)
- Contact met coördinator A. Haddou, hij wil graag ons voorstel ontvangen en steunt ons indien nodig
Notulen van Mariëlle
Ideeën van websites:
-Kei -> Kennisbank Stedelijke Vernieuwing (www.kei-centrum.nl). website over wonen, wijken en architectuur.
-Nicis: wetenschappelijk
-Trancity
-Ministerie (VROM en OCW)
Ons eindproduct:
-Blauwdruk: Google Maps, plattegrond van de twee wijken zoeken, met blokjes onze ideeën vormgeven. 1 van de ideale wijk en 1 blauwdruk van de slechte wijk. Meenemen in het onderzoeksverslag EN in het draaiboek en aan de hand van foto’s! Foto’s zegt meer dan tekst!
-Maak een hoofdstuk van de onderzochte wijken met foto’s!
-Andere vorm van verslaglegging; geen verslag, maar een weblog! Een weblog met foto’s, filmpjes, voor het onderzoeksverslag (dhr. Willems en school) EN het draaiboek (Stichting Opbouwwerk Rotterdam). Ook te gebruiken als eindpesentatie!
Maak voor ieder hoofdstuk een apart weblog!
Doen:
-Aan de slag gaan onderzoek, zoek naar cijfers
-Het uitwerken van de interviews
-Definitie: Van onze eigen ideale wijk weergeven! Niet kijken naar inzichten van bezochte wijken. Een ideale wijk= 1. cultuur (beleving)= bankjes, kroegen, kinderen, etc. 2. Fysiek=stenen, parkeerplaatsen etc.
-Ons Thema, 3 thema’s: - kunst en cultuur
- Samenhang met cultuur en het fysieke!
Afspraak:
Dhr. Willems iedere 14 dagen mailen en heel kort op de hoogte houden van wat we gedaan hebben, wat nog te doen en de resultaten!!
dinsdag 17 februari 2009
Notulen 17-02-2009
Vandaag zijn we bij elkaar gekomen. Mariëlle was haar USB-stick vergeten. Shakila had haar laptop niet bij zich. Gelukkig zijn er computers op school met internet, dus het was amper een probleem. We hebben een onderzoek opgevraagd bij een onderzoekster. Deze gaan we na de vakantie ophalen.
Ook hebben we een e-mailtje gestuurd naar een website met mogelijk bruikbare filmpjes omdat ze het niet deden. Dit bleek te zijn omdat we niet de juiste player geïnstalleerd hadden.
We hebben de onderzoeksboeken van Mariëlle bekeken of ze theorie bevatten over de uitwerking van kwalitatief onderzoek.
Ook hebben we een e-mailtje gestuurd naar een website met mogelijk bruikbare filmpjes omdat ze het niet deden. Dit bleek te zijn omdat we niet de juiste player geïnstalleerd hadden.
We hebben de onderzoeksboeken van Mariëlle bekeken of ze theorie bevatten over de uitwerking van kwalitatief onderzoek.
maandag 16 februari 2009
Notulen 16-02-2009
Om 11 uur hadden we afgesproken op Rotterdam CS. We waren op tijd, maar helaas hadden we allebei geen routebeschrijving bij ons. Daarvoor hebben we een noodlijn ingeschakeld en kwamen we zonder problemen aan op de plaats van bestemming.
We waren er al om kwart over 11, dus hebben we nog wat rondgelopen. Achteraf hadden we wel eerder langs kunnen komen.
Het servicepunt was gevestigd in een woning. We hadden in Schiebroek afgesproken omdat de coördinator daar dienst had vandaag.
Dhr. Haddou kwam aan de telefoon al over als een aardige man en bleek dat in het echt ook te zijn. Hij wist veel te vertellen over de Agniesebuurt en was op de hoogte van de projecten die er gedaan worden omdat hij coördinator is. Hij is ook het aanspreekpunt. Er zijn wel een aantal wijkwerkers die vaker in de wijk bezig zijn die ons misschien meer kunnen vertellen.
Meneer Haddou noemt de wijk ook wel 'een wijk met gouden randen'. De wijk wordt begrensd door de straten Schiekade, Bergweg, Heer Bokelweg en de Noordsingel. De woningen die daar staan zijn koopwoningen en zijn vaak ook een stuk groter dan de huizen in de wijk. In de wijk wonen veel kinderen, maar er is weinig speelruimte. Uit onderzoek is gebleken dat de kinderen die in de Agniesebuurt wonen het dikst zijn in Rotterdam (misschien ook Nederland, dat wist meneer Haddou niet zeker, hier staat misschien meer over op de website van gemeente Rotterdam).
De discussie die de buurtwerkers ook met elkaar hebben gevoerd is 'moeten de buurtbewoners wel met elkaar omgaan'. (en ineens weet ik weer dat dat is wat ik wilde vragen, wat de uitkomst daarvan was) Hij vertelde wel dat een groepje buurtbewoners naar een buurtwerker waren gekomen om te vragen of de vereniging weer een festival kon organiseren, zoals 6 jaar geleden. Steunpunt opbouwwerk Oude Noorden / Agniesebuurt streeft er juist naar dat de bewoners het zèlf organiseren. Ze willen de bewoners hier wel bij ondersteunen.
Er zijn wel wat onderzoeken gedaan, maar dat vooral als voorbereiding voor de eigen activiteiten en verder niet uitgewerkt, dus daar hebben we niet veel aan, als we er al aan mogen. Opvallend was wel dat meneer Haddou ons vertelde dat de wijk geen Vogelaarwijk is, we dachten namelijk van wel. Dit is jammer te noemen voor ons, omdat het gewoon erg goed staat in de verantwoording, maar ook voor de wijk zelf. De wijken die om de Agniesebuurt heen liggen komen namelijk wel in aanmerking en meneer Haddou beweert dat de problematiek die daar heeft net zo goed in de Agniesebuurt voorkomt, waardoor het bij wijze van spreken een ondergeschoven kindje is. Desalniettemin probeert de buurtvereniging de wijk er toch bij te trekken, omdat het andere de enige wijk zou zijn waaraan niets wordt gedaan en hij tussen wal en schip terecht zou komen.
Dhr. Haddou wil ons contactpersoon voor de Agniesebuurt zijn. Hij is zelf ook benieuwd hoe mensen met een nieuwe invalshoek zullen bedenken. Werkers die al langer in de buurt zitten merken sommige zaken niet meer op of hebben een gekleurde bril op. Alle ideeën zijn ook welkom.
Het gesprek is vooral door Mariëlle genotuleerd. We mogen altijd contact opnemen met meneer Haddou, we hebben zijn nummer.
Vervolgens zijn we daadwerkelijk naar de Agniesebuurt gegaan. Wat ons opviel was dat het er helemaal niet zo slecht uitzag. Meneer Haddou had ons van tevoren 'gewaarschuwd' dat het heel anders was dan dat we gewend waren. We dachten juist 'dit kan niet de goede wijk zijn, het ziet er helemaal niet slecht uit!' (al wil dat natuurlijk niet altijd zeggen dat het niet slecht is) Er was inderdaad niet veel groen, maar de huizen leken in goede straat en de wijk was alles behalve uitgestorven. Shakila heeft foto's gemaakt.
In de wijk zagen we ook de pleintjes (4-6, 6-12, 12+ jaar) en het buurthuis 'Basta'. De wijk blijkt erg dicht bij CS te liggen. Erg handig, want we gaan nog een keer terug.
Dhr. Haddou stelde namelijk voor om toch een paar bewoners te vragen wat ze willen (ook al moet het een concept worden wat op alle buurten toegepast kan worden, maar dat hebben we niet zodanig gemeld). Hiervoor willen we ons wel voorbereiden, in de vorm van richtvragen en papier, pennen en klemborden.
Het probleem is een beetje dat Jan zei dat ons project wel uniek is omdat we het juist niet vragen maar heel wetenschappelijk aan willen pakken. Het is daarom wel een goed idee om donderdag een afspraak met Jan proberen te maken, of anders e-mailcontact te hebben. We hebben inmiddels ook beide wijken bezocht, dus het is wel een goed moment voor een update.
Klik hier voor alle foto's die zijn gemaakt deze dag. De eerste foto met de straatregels komt uit de wijk Schiebroek, maar ook een straat van de Agniesebuurt is op dit moment betrokken bij dit project.
Zaken die het waard zijn om opgezocht te worden:
- Onderzoek naar dikke kinderen
- SONOR (de organisatie waar de buurtvereniging onder valt)
- Woningcorporatie PWS
- Kraijcek-plein
- Onderzoeken van, Joke van der Zwaard, de dame die zelf in het Oude Noorden woonde 'overal dichtbij'
- Stichting Opzomeren 'mensen maken de stad'
- Basta, buurthuis Agniesebuurt
- Hoftrompet (posters die tegen de metromuur waren geplakt met teksten van liedjes en de wikipedia-tekst van de Agniesebuurt)
- De straataanpak, om bewoners te activeren om mee te doen aan activiteiten (campagne)
- Mensen maken de stad, project om sociale samenhang te vergroten en bewoners te stimuleren om afspraken met elkaar te maken
Notulen van Mariëlle
We waren er al om kwart over 11, dus hebben we nog wat rondgelopen. Achteraf hadden we wel eerder langs kunnen komen.
Het servicepunt was gevestigd in een woning. We hadden in Schiebroek afgesproken omdat de coördinator daar dienst had vandaag.
Dhr. Haddou kwam aan de telefoon al over als een aardige man en bleek dat in het echt ook te zijn. Hij wist veel te vertellen over de Agniesebuurt en was op de hoogte van de projecten die er gedaan worden omdat hij coördinator is. Hij is ook het aanspreekpunt. Er zijn wel een aantal wijkwerkers die vaker in de wijk bezig zijn die ons misschien meer kunnen vertellen.
Meneer Haddou noemt de wijk ook wel 'een wijk met gouden randen'. De wijk wordt begrensd door de straten Schiekade, Bergweg, Heer Bokelweg en de Noordsingel. De woningen die daar staan zijn koopwoningen en zijn vaak ook een stuk groter dan de huizen in de wijk. In de wijk wonen veel kinderen, maar er is weinig speelruimte. Uit onderzoek is gebleken dat de kinderen die in de Agniesebuurt wonen het dikst zijn in Rotterdam (misschien ook Nederland, dat wist meneer Haddou niet zeker, hier staat misschien meer over op de website van gemeente Rotterdam).
De discussie die de buurtwerkers ook met elkaar hebben gevoerd is 'moeten de buurtbewoners wel met elkaar omgaan'. (en ineens weet ik weer dat dat is wat ik wilde vragen, wat de uitkomst daarvan was) Hij vertelde wel dat een groepje buurtbewoners naar een buurtwerker waren gekomen om te vragen of de vereniging weer een festival kon organiseren, zoals 6 jaar geleden. Steunpunt opbouwwerk Oude Noorden / Agniesebuurt streeft er juist naar dat de bewoners het zèlf organiseren. Ze willen de bewoners hier wel bij ondersteunen.
Er zijn wel wat onderzoeken gedaan, maar dat vooral als voorbereiding voor de eigen activiteiten en verder niet uitgewerkt, dus daar hebben we niet veel aan, als we er al aan mogen. Opvallend was wel dat meneer Haddou ons vertelde dat de wijk geen Vogelaarwijk is, we dachten namelijk van wel. Dit is jammer te noemen voor ons, omdat het gewoon erg goed staat in de verantwoording, maar ook voor de wijk zelf. De wijken die om de Agniesebuurt heen liggen komen namelijk wel in aanmerking en meneer Haddou beweert dat de problematiek die daar heeft net zo goed in de Agniesebuurt voorkomt, waardoor het bij wijze van spreken een ondergeschoven kindje is. Desalniettemin probeert de buurtvereniging de wijk er toch bij te trekken, omdat het andere de enige wijk zou zijn waaraan niets wordt gedaan en hij tussen wal en schip terecht zou komen.
Dhr. Haddou wil ons contactpersoon voor de Agniesebuurt zijn. Hij is zelf ook benieuwd hoe mensen met een nieuwe invalshoek zullen bedenken. Werkers die al langer in de buurt zitten merken sommige zaken niet meer op of hebben een gekleurde bril op. Alle ideeën zijn ook welkom.
Het gesprek is vooral door Mariëlle genotuleerd. We mogen altijd contact opnemen met meneer Haddou, we hebben zijn nummer.
Vervolgens zijn we daadwerkelijk naar de Agniesebuurt gegaan. Wat ons opviel was dat het er helemaal niet zo slecht uitzag. Meneer Haddou had ons van tevoren 'gewaarschuwd' dat het heel anders was dan dat we gewend waren. We dachten juist 'dit kan niet de goede wijk zijn, het ziet er helemaal niet slecht uit!' (al wil dat natuurlijk niet altijd zeggen dat het niet slecht is) Er was inderdaad niet veel groen, maar de huizen leken in goede straat en de wijk was alles behalve uitgestorven. Shakila heeft foto's gemaakt.
In de wijk zagen we ook de pleintjes (4-6, 6-12, 12+ jaar) en het buurthuis 'Basta'. De wijk blijkt erg dicht bij CS te liggen. Erg handig, want we gaan nog een keer terug.
Dhr. Haddou stelde namelijk voor om toch een paar bewoners te vragen wat ze willen (ook al moet het een concept worden wat op alle buurten toegepast kan worden, maar dat hebben we niet zodanig gemeld). Hiervoor willen we ons wel voorbereiden, in de vorm van richtvragen en papier, pennen en klemborden.
Het probleem is een beetje dat Jan zei dat ons project wel uniek is omdat we het juist niet vragen maar heel wetenschappelijk aan willen pakken. Het is daarom wel een goed idee om donderdag een afspraak met Jan proberen te maken, of anders e-mailcontact te hebben. We hebben inmiddels ook beide wijken bezocht, dus het is wel een goed moment voor een update.
Klik hier voor alle foto's die zijn gemaakt deze dag. De eerste foto met de straatregels komt uit de wijk Schiebroek, maar ook een straat van de Agniesebuurt is op dit moment betrokken bij dit project.
Zaken die het waard zijn om opgezocht te worden:
- Onderzoek naar dikke kinderen
- SONOR (de organisatie waar de buurtvereniging onder valt)
- Woningcorporatie PWS
- Kraijcek-plein
- Onderzoeken van, Joke van der Zwaard, de dame die zelf in het Oude Noorden woonde 'overal dichtbij'
- Stichting Opzomeren 'mensen maken de stad'
- Basta, buurthuis Agniesebuurt
- Hoftrompet (posters die tegen de metromuur waren geplakt met teksten van liedjes en de wikipedia-tekst van de Agniesebuurt)
- De straataanpak, om bewoners te activeren om mee te doen aan activiteiten (campagne)
- Mensen maken de stad, project om sociale samenhang te vergroten en bewoners te stimuleren om afspraken met elkaar te maken
Notulen van Mariëlle
vrijdag 13 februari 2009
Notulen 12-02-2009
We hebben over msn contact gehad.
Mariëlle stuurde de vragenlijst die zeg had gemaakt voor feedback.
De interviews zijn uiterlijk zaterdag uitgewerkt en ingeleverd bij Mariëlle.
Shakila gaat verder met de definitie van kunst en cultuur, het is streven naar deze definitie voor volgende week vrijdag.
Dat hangt een deels af van reacties van SKOR en de minor, omdat zei als 'professionals' gevraagd zijn om hun definitie te vragen. Van alles bij elkaar vormen we dan 'onze' definitie.
Shakila heeft contact gehad met meneer Haddou van de Agniesebuurt. Ze heeft een afspraak gemaakt voor maandag om 12:00. Maandag gaan we ook de Agniesebuurt bezoeken.
We hebben om 11 uur afgesproken op CS.
Bron: sociale cohesie per buurt, 2006
Mariëlle stuurde de vragenlijst die zeg had gemaakt voor feedback.
De interviews zijn uiterlijk zaterdag uitgewerkt en ingeleverd bij Mariëlle.
Shakila gaat verder met de definitie van kunst en cultuur, het is streven naar deze definitie voor volgende week vrijdag.
Dat hangt een deels af van reacties van SKOR en de minor, omdat zei als 'professionals' gevraagd zijn om hun definitie te vragen. Van alles bij elkaar vormen we dan 'onze' definitie.
Shakila heeft contact gehad met meneer Haddou van de Agniesebuurt. Ze heeft een afspraak gemaakt voor maandag om 12:00. Maandag gaan we ook de Agniesebuurt bezoeken.
We hebben om 11 uur afgesproken op CS.
Bron: sociale cohesie per buurt, 2006
Notulen 10-02-2009
We hebben 's middags de interviews verdeeld om uit te werken.
We doen ieder degene die we hebben afgenomen.
Mariëlle stelt hiernaast nog een vragenlijst voor Intermezzo op en een e-mail.
Donderdag gaan we aan de slag met het uitwerken van de interviews.
We doen ieder degene die we hebben afgenomen.
Mariëlle stelt hiernaast nog een vragenlijst voor Intermezzo op en een e-mail.
Donderdag gaan we aan de slag met het uitwerken van de interviews.
Notulen 09-02-2009
Rotterdam, 's-Gravenland
Vandaag zijn we de wijk gaan bezichtigen. Het lijkt een prettige wijk te zijn. We hebben mensen op straat geïnterviewd over de wijk, zo zijn we te weten gekomen over intermezzo.
Foto's
Vandaag zijn we de wijk gaan bezichtigen. Het lijkt een prettige wijk te zijn. We hebben mensen op straat geïnterviewd over de wijk, zo zijn we te weten gekomen over intermezzo.
Foto's
donderdag 5 februari 2009
Artikel Meppel Courant
Meppel Courant
Aftrap kunstproject in Haveltermade
dinsdag 15 april 2008 10:47
MEPPEL - ‘Kunst door, voor en over de wijkbewoners‘, is de kern van het nieuwe kunstproject HavelterMade in Meppel. In de oude kleuterschool De Duiventil presenteerde kunstadviseur Kie Ellens zijn visie op wijkkunst en gemeenschapskunst. Zes wijkbewoners meldden zich bij Ellens aan voor het eerste deel van het project: de kunstenaarsselectie.
Het kunstproject ‘HavelterMADE in Meppel‘ is onderdeel van het WijkOntwikkelingsPlan (WOP). Het is niet alleen slopen en bouwen wat de klok slaat in in de wijk Haveltermade, de wijkvernieuwing biedt ook ruimte voor andere zaken die de leefbaarheid bevorderen, zoals kunst. De WOP-organisatie zet daarom een kunstproject met, voor en door bewoners op. In kunstjargon ‘community-art‘ geheten. De gemeente, provincie en Woonconcept hebben budget beschikbaar gesteld voor dit project.
De eerste stappen voor het project zijn al gezet: afgesproken is dat het kunstproject onderdak in het lokaal van de voormalige Duiventil met de wandschilderingen van Stien Eelsingh. Deze wandschilderingen zijn een halve eeuw geleden met hulp van scholieren - als een eerste vorm van gemeenschapskunst - tot stand gekomen. De initiatiefnemers hebben de bekende kunstadviseur Kie Ellens aangetrokken om de WOP-organisatie te assisteren bij de werving en selectie van de juiste kunstenaars voor het project. Tijdens de officiële aftrap van het project werd duidelijk dat de keuze voor de kunstenaar bepalend is voor de insteek van het project. De ene kunstenaar laat zich vooral inspireren door de wijk, de ander betrekt bewoners bij het realiseren van de kunst.
Bron: Meppel Courant
Aftrap kunstproject in Haveltermade
dinsdag 15 april 2008 10:47
MEPPEL - ‘Kunst door, voor en over de wijkbewoners‘, is de kern van het nieuwe kunstproject HavelterMade in Meppel. In de oude kleuterschool De Duiventil presenteerde kunstadviseur Kie Ellens zijn visie op wijkkunst en gemeenschapskunst. Zes wijkbewoners meldden zich bij Ellens aan voor het eerste deel van het project: de kunstenaarsselectie.
Het kunstproject ‘HavelterMADE in Meppel‘ is onderdeel van het WijkOntwikkelingsPlan (WOP). Het is niet alleen slopen en bouwen wat de klok slaat in in de wijk Haveltermade, de wijkvernieuwing biedt ook ruimte voor andere zaken die de leefbaarheid bevorderen, zoals kunst. De WOP-organisatie zet daarom een kunstproject met, voor en door bewoners op. In kunstjargon ‘community-art‘ geheten. De gemeente, provincie en Woonconcept hebben budget beschikbaar gesteld voor dit project.
De eerste stappen voor het project zijn al gezet: afgesproken is dat het kunstproject onderdak in het lokaal van de voormalige Duiventil met de wandschilderingen van Stien Eelsingh. Deze wandschilderingen zijn een halve eeuw geleden met hulp van scholieren - als een eerste vorm van gemeenschapskunst - tot stand gekomen. De initiatiefnemers hebben de bekende kunstadviseur Kie Ellens aangetrokken om de WOP-organisatie te assisteren bij de werving en selectie van de juiste kunstenaars voor het project. Tijdens de officiële aftrap van het project werd duidelijk dat de keuze voor de kunstenaar bepalend is voor de insteek van het project. De ene kunstenaar laat zich vooral inspireren door de wijk, de ander betrekt bewoners bij het realiseren van de kunst.
Bron: Meppel Courant
Notulen 05-02-2009
Omdat Shakila 's ochtends les had en de vragen voor het interview nog niet goed waren, zijn we niet naar Rotterdam gegaan.
We gaan maandag.
Vandaag hebben we aan de hand van de feedback van Jan de vragenlijst aangepast.
We hebben meteen feedback teruggekregen en het document weer aangepast.
Het definitieve document + het telefoonnummer van Jan zijn naar Dhr. Willems gestuurd.
We gaan maandag.
Vandaag hebben we aan de hand van de feedback van Jan de vragenlijst aangepast.
We hebben meteen feedback teruggekregen en het document weer aangepast.
Het definitieve document + het telefoonnummer van Jan zijn naar Dhr. Willems gestuurd.
Notulen 03-02-2009
9 - 12 uur op school.
Interview in elkaar zetten en naar Jan mailen voor feedback.
Interview in elkaar zetten en naar Jan mailen voor feedback.
Notulen 02-02-2009
Thuis - internetcontact
Marielle denkt na over vragen interview.
Shakila doet dit ook.
Shakila werkt ook de deelvragen uit/zoekt wat er in het verslag moet komen uit.
Marielle denkt na over vragen interview.
Shakila doet dit ook.
Shakila werkt ook de deelvragen uit/zoekt wat er in het verslag moet komen uit.
Notulen 29-01-2009
Plan van Aanpak maken over internet
Shakila zet fase 2 in elkaar. PvA + Fase 2 naar Jan voor feedback
Shakila zet fase 2 in elkaar. PvA + Fase 2 naar Jan voor feedback
dinsdag 27 januari 2009
Notulen 27-01-2009
Na de les even afspraken gemaakt voor deze week.
- Shakila belt SKOR
- Donderdag 13:00 werken we thuis aan PvA
- Shakila belt SKOR
- Donderdag 13:00 werken we thuis aan PvA
donderdag 22 januari 2009
Notulen 22-01-2009
Notulen van Mariëlle
Notulen van Shakila
Vandaag zijn we naar Breda geweest voor een gesprek met Dhr. Willems en Jan Fransen.
Voor meer informatie; zie onze notulen.
To do - Mariëlle
Notulen van Shakila
Vandaag zijn we naar Breda geweest voor een gesprek met Dhr. Willems en Jan Fransen.
Voor meer informatie; zie onze notulen.
To do - Mariëlle
woensdag 21 januari 2009
Notule 20-01-2009
Na de les zijn we nog even bij elkaar gaan zitten om onze voortgang te bespreken.
We hebben ook besproken waar we het over gaan hebben donderdag en wat we voor het gesprek mee moeten nemen.
We hebben ook besproken waar we het over gaan hebben donderdag en wat we voor het gesprek mee moeten nemen.
19-01-2009
Omdat Mariëlle ziek was vandaag, hebben we thuisgewerkt.
We hebben fase 2 verdeeld en zijn allebei aan de slag gegaan. We zouden dit vervolgens naar elkaar opsturen en er elkaar feedback op geven.
Omdat Mariëlle, omdat ze ziek was, het niet stuurde ze het niet op tijd om gelijk feedback te krijgen.
We hebben fase 2 verdeeld en zijn allebei aan de slag gegaan. We zouden dit vervolgens naar elkaar opsturen en er elkaar feedback op geven.
Omdat Mariëlle, omdat ze ziek was, het niet stuurde ze het niet op tijd om gelijk feedback te krijgen.
zaterdag 17 januari 2009
Prachtwijken - Rotterdam
Rotterdam heeft meeste probleemwijken
donderdag 22 maart 2007 15:06
Van de veertig wijken die minister voor Wonen, Wijken en Integratie Ella Vogelaar (PvdA) heeft aangewezen als probleemwijken zijn er zeven Rotterdams en vijf Amsterdams.
Rotterdam heeft de meeste probleemwijken Rotterdam heeft de meeste probleemwijken.
Den Haag, Utrecht en Arnhem hebben elk vier wijken die extra aandacht krijgen van het nieuwe kabinet. Eindhoven heeft drie wijken met grote (sociale) problemen, Groningen twee.
Ondiep
Een van de Utrechtse probleemwijken is Ondiep, waar vorige week rellen uitbraken en het dagen onrustig was nadat een inwoner was doodgeschoten door een politieagent.
In het regeerakkoord hebben de coalitiepartijen CDA, PvdA en ChristenUnie afgesproken veel aandacht te geven aan achterstandswijken. Vandaar de speciale portefeuille Wonen, Wijken en Integratie van Vogelaar.
De minster wil 'een intensieve relatie opbouwen' met de wijken. Utrecht is tevreden, door de selectie van de vier wijken krijgt de stad meer geld om problemen aan te pakken, stelt de stad in een reactie.
Rotterdam:
* Rotterdam Oud West
* Rotterdam Oud Noord
* Bergpolder
* Overschie
* Oud Zuid
* Vreewijk
* Zuidelijke Tuinsteden
Door Jan Kooistra, Elsevier
donderdag 22 maart 2007 15:06
Van de veertig wijken die minister voor Wonen, Wijken en Integratie Ella Vogelaar (PvdA) heeft aangewezen als probleemwijken zijn er zeven Rotterdams en vijf Amsterdams.
Rotterdam heeft de meeste probleemwijken Rotterdam heeft de meeste probleemwijken.
Den Haag, Utrecht en Arnhem hebben elk vier wijken die extra aandacht krijgen van het nieuwe kabinet. Eindhoven heeft drie wijken met grote (sociale) problemen, Groningen twee.
Ondiep
Een van de Utrechtse probleemwijken is Ondiep, waar vorige week rellen uitbraken en het dagen onrustig was nadat een inwoner was doodgeschoten door een politieagent.
In het regeerakkoord hebben de coalitiepartijen CDA, PvdA en ChristenUnie afgesproken veel aandacht te geven aan achterstandswijken. Vandaar de speciale portefeuille Wonen, Wijken en Integratie van Vogelaar.
De minster wil 'een intensieve relatie opbouwen' met de wijken. Utrecht is tevreden, door de selectie van de vier wijken krijgt de stad meer geld om problemen aan te pakken, stelt de stad in een reactie.
Rotterdam:
* Rotterdam Oud West
* Rotterdam Oud Noord
* Bergpolder
* Overschie
* Oud Zuid
* Vreewijk
* Zuidelijke Tuinsteden
Door Jan Kooistra, Elsevier
Kunst in achterstandswijken: oplossing of utopie?
Kunst in achterstandswijken: oplossing of utopie?
Datum: Woensdag 31 oktober 2007
Locatie: Lux, zaal 7
Bezoekers: 72
Debat in samenwerking met de Provincie Gelderland
Sprekers:
Henk Peter Kip, directeur Portaal Nijmegen
Sikko Cleveringa, cultuurmakelaar kunstcircuit Deventer en voorzitter Landelijk Platform Cultuuraanjagers
Mira Kho, curator, conceptontwikkelaar en programmamaker
Jan Brouwer, onderzoeker ABF research
Gespreksleider:
Piet-Hein Peeters, programmacoördinator afdeling debat, LUX
Verslag:
Diana Vilé
De kunstwereld wordt in toenemende mate betrokken bij de aanpak van Nederlandse probleemwijken. Vooral sociaal-artistieke projecten zijn in trek, maar niet bij iedereen.
Als deze kunstprojecten al werken blijft onduidelijk wat precies de toegevoegde waarde is. Moet kunst een rol spelen in de aanpak van achterstandswijken? En welke voorwaarden dienen hieraan gesteld te worden? Kortom, wat betekent kunst concreet voor de kwetsbare wijken? Tijdens het gepassioneerde Kunst en Wijkdebat dat Lux op 31 oktober samen met de provincie Gelderland organiseerde, stonden de (on)mogelijkheden van kunst in de aanpak van kwetsbare wijken centraal. Sikko Cleveringa en Mira Kho, beiden werkzaam in de kunstwereld, zijn ervan overtuigd dat kunst een wezenlijke bijdrage levert. Ze deden hun uiterste best de andere partijen voor zich te winnen. Ze vonden bijval van onderzoeker Jan Brouwer, maar Henk Peter Kip, directeur van Portaal Nijmegen, was slechts gematigd positief.
Meerwaarde kunst
‘Prachtwijken’ noemt de Nederlandse overheid de kwetsbare wijken, gekenmerkt door problemen rondom wonen, werken, onderwijs, opvoeding, integratie en veiligheid. De aanpak van deze wijken staat al jaren op de politieke agenda, maar tot concrete acties heeft dat niet geleid. Voorjaar 2007 bracht PvdA-Minister Vogelaar voor Wonen, Wijken en integratie (WWI) daar echter verandering in. Zij stelde een lijst op met veertig probleemwijken (waaronder Hatert in Nijmegen) en bereikte in september overeenstemming met de woningcorporaties. Sindsdien werken overheden, sociale sector, onderwijs en woningcorporaties op wijkniveau samen om er de levenskwaliteit te verhogen. De kunstwereld wordt daar steeds vaker bij betrokken. Door de aandacht van het kabinet voor deze kwetsbare wijken heeft kunst op wijkniveau immers een zekere kans van slagen. Verondersteld wordt dat zij samenwerking vindt met de bewoners die niet worden bereikt door traditionele cultuuraanbieders als clubhuizen en wijkcentra.
Terwijl het kabinet zich buigt over de vraag hoe op een effectieve en efficiënte manier geld van maatschappelijke organisaties kan worden ingezet voor een betere leefomgeving, vraagt gespreksleider Piet-Hein Peeters zich af wat de meerwaarde van kunst in deze wijken is.
‘Als wijken zoals de Amsterdamse Bijlmer altijd verstoken zouden blijven van kunst, zou het nooit wat worden’. Het zijn deze woorden van dichter en vertaler August Willemse waar concept-ontwikkelaar en programmamaker Mira Kho in haar presentati aan refereert. Zij is van mening dat kunst een grote rol vervult in achterstandswijken: ‘Kunst is in staat mensen met elkaar te verbinden. Het maakt communicatie mogelijk en stelt mensen in staat zich dingen te verbeelden. Beeld heeft namelijk een veel grotere invloed dan taal. In dialoog en ontmoeting, daaraan draagt kunst bij in de wijk. En slechts in activiteiten, in doen, kun je elkaar echt ontmoeten’.
De zaal, bestaande uit kunstprofessionals, cultuurambtenaren, sociaal-cultureel werkers, maar ook woningbouwcorporatieleden en enkele wijkbewoners, vindt ook dat kunst een wezenlijke bijdrage levert aan achterstandswijken: ‘Kunst maakt niet alleen de wijk levendiger, maar vergroot ook de sociale cohesie in de wijk’.
Sikko Cleveringa, Cultuurmakelaar kunstcircuit Deventer en voorzitter van het Landelijk Platform Cultuuraanjagers, is het hier roerend mee eens. Hij onderstreept, net als Mira Kho, de verbindende factor van kunst: ‘Door kunst kun je contact maken met jezelf en anderen’.
Henk Peter Kip, directeur woningcorporatie Portaal Nijmegen, kan zich wel vinden in de idee dat ‘kunst vanuit de mensen zelf moet komen’, maar ziet hierin niet meteen een rol voor de woningcorporatie: ‘Omdat woningcorporaties naast een sociaal-economische doelstelling ook het maatschappelijke belang dienen worden wij al snel gezien als de grote geldschieters. De vraag die vaak uit het huidige publieke debat naar voren komt is of corporaties dat niet kunnen betalen. Maar wij streven niet het doel na kunstenaars aan het werk te houden. Je moet de kracht die in deze achterstandswijken zelf zit gebruiken’.
Emancipatieladder en kunstarena’s
Niet de stedelijke vernieuwing, maar de mens dient centraal te staan in achterstandswijken, suggereert Cleveringa: ‘Wijken bestaan uit stenen en mensen. De focus ligt hierbij op de menselijke ontwikkeling, welke leidt tot emancipatie door het beklimmen van de maatschappelijke participatieladder’. Emancipatie bestaat, vindt hij, op drie niveaus: persoonlijke emancipatie, die bijdraagt aan het vergroten van eigenwaarde; sociale emancipatie, die leidt tot geven en nemen en het mobiliseren van bronnen in de eigen sociale groep; en tot slot maatschappelijke emancipatie, waarbij wijkbewoners invloed leren uitoefenen en zich verantwoordelijk gaan voelen voor het publieke domein, hun wijk.
Cleveringa vervolgt zijn presentatie ‘Uit de Kunst in de Wijk’ met een onderscheid in vier domeinen (‘kunstarena’s’) die actief zijn in de wijk en die elkaar continu wederzijds beïnvloeden: Gevestigde kunst (kunstproductie), waarmee hij de professionele kunstwereld aanduidt. Artistieke interventies die verantwoordelijk zijn voor de culturele programmering. Sociale interventies die zich richten op talentontwikkeling (educatie). En tot slot amateurkunst (zelforganisatie), welke zich uit in lokale organisaties en clubs, waarbij wijkbewoners zelf (als buitenstaanders) actief zijn.
Cleveringa verwijst in zijn betoog naar een abstract beslismodel genaamd SAS (sociaal artistiek schema), gebaseerd op cultuurtheoretici als Freedman en Huskins. Hij legt uit: ‘Iedere kunstarena kan gezien worden als een toneel waarop burgers zich nieuwe rollen eigen kunnen maken; van passieve deelnemer tot volwaardige partner in besluitvorming.’ Hij ziet daarvoor een belangrijke rol weggelegd voor kunstenaars: ‘Het toneel zal ook bezet zijn door gevestigde kunstprofessionals, en de buitenstaanders zullen zich een plaats moeten veroveren. Het wordt zo een strijdtoneel, een arena. De rol van de professionals is om burgers daarbij vanaf de zijlijn te ondersteunen en de afwezige sociale en - in dit geval – artistieke competentie te compenseren’. Wijkbewoners hebben de professionele kunstwereld dus nodig in hun strijd om ontwikkeling.
Gespreksleider Piet-Hein Peeters vraagt zich af of er sprake is van een overlap tussen de artistieke en de sociale arena: ‘Bijt het of gaat het samen?’ Volgens Cleveringa zijn het twee verschillende arena’s binnen hetzelfde spanningsveld, waarbij de kunstenaars de vakprofessionals zijn en de sociaal-cultureelwerkers het opbouwwerk voor hun rekening nemen. ‘Het gaat samen, maar de samenwerking is wel lastig met zulke verschillende typen die er ieder hun eigen beleid op na houden’.
Het publiek vindt dat Cleveringa teveel focust op de kunstwereld en te weinig uitgaat van de wijkbewoners: ‘Is de kunstenaar in de wijk altijd de baas?’ Cleveringa antwoordt dat het verschilt per arena. In de kunstproductie heeft de beeldende kunstenaar de regie. Bij talentontwikkeling gaan de vakdocenten meer ondersteunend te werk. Het gaat daarbij immers om het talent van de bewoners en niet om de kunst op zich. Kunstenaars vervullen per arena een andere rol. Zij zijn slechts stakeholders. Dat stemt het publiek tevreden.
Sociaal-artistieke projecten
‘Kunst kan van blijvende waarde zijn; een ijkpunt in de afbraak en wederopbouw van de wijk’ aldus Cleveringa. Als voorbeeld noemt Cleveringa een sociaal-artistiek project waarbij een vissersdorp tegen de vlakte gaat.
Curator Mira Kho geeft in haar presentatie twee voorbeelden van succesvolle bijdragen: In een project in Leidschendam hebben kunstenaars, in samenwerking met de woningcorporatie en buurtbewoners, kunst geplaatst in de entreehallen van woningen in een oud wijkdeel. Dit heeft volgens Kho ‘de participatie tussen buurtbewoners vergroot’. Het tweede sociaal-artistieke project, ‘Waarde van de gaarde’ in Den Haag, betreft geen concreet kunstwerk, maar een afscheidsproces van buurtbewoners in een afbraakbuurt. Daar is echter eenzelfde resultaat bereikt.
‘Ondanks de grote tegenstellingen tussen de gewelddadige Terracollege-jongeren en de ouderen van het verzorgingstehuis Florence heeft het project de samenhang tussen de wijkbewoners vergroot. Kunst en opbouwwerk kunnen dus heel goed samengaan’.
De zaal vraagt zich af of dit niet slechts zoethoudertjes zijn voor achterstandswijken: ‘Er lijkt sprake van verbinding tussen jong en oud, maar de wijken worden gesloopt. Wat gebeurt er nadat het project ophoudt? Komt de onveiligheid dan niet gewoon weer terug?’ ‘Wat voegt kunst nu precies toe?’ vraagt gespreksleider Peeters dan ook.
‘Vooral op het gebied van sociale cohesie is er sprake van blijvende impact’ stelt Mira Kho. Kunst kan geen problemen oplossen, maar kan wel bijdragen aan het proces van verbinding zoeken’. Cleveringa voegt daaraan toe dat ‘kunstproducties veelal een eenmalig ijkpunt zijn en dat de wijkbewoners zelf zorgen voor de continuïteit’.
Ook Jan Brouwer, onderzoeker bij ABF research, vindt dat kunst van grote toegevoegde waarde is. Er moet dan ook meer kunst in de wijk komen, stelt hij: ’Cultuur zorgt ervoor dat wijken ‘gewild’ worden, zowel fysiek als sociaal. Door overlastwijken op te ruimen, creëer je woningwaarde’. Brouwer ziet, net als Cleveringa en Kho, dat kunst een oplossing kan bieden voor achterstandswijken: ‘Kunst zou daarom een permanente strategie moeten worden voor achterstandswijken’ aldus Brouwer. In zijn visie besteedt het debat echter te weinig aandacht aan de culturele factor, waarin hij vier aspecten onderscheidt: het plaatsen van zichtbare iconen in de wijk, het verminderen van de scheve verdeling van culturele voorzieningen, het verbeteren van communicatie en het terugbrengen van de bureaucratie in de aanpak van de wijken.
Kunst als placebo
Sikko Cleveringa, Mira Kho, Jan Brouwer en het publiek zijn het grotendeels met elkaar eens: kunst kan een concrete bijdrage leveren aan de aanpak van probleemwijken. Henk Peter Kip blijft als enige sceptisch. Hij mist het bewijs dat kunst werkt: ‘Het is een dogma dat kunstinterventies bijdragen aan de kwaliteit van achterstandswijken. Voor mij is het onduidelijk of kunstinterventies werken en waaraan hun succes kan worden afgemeten. Zijn dat de kunstenaars of de wijkbewoners zelf?’ Kip geeft aan dat kunst als overgangsritueel mooi is, maar vraagt zich af of het gemeenschapsgeld zo ook daadwerkelijk nuttig wordt besteed: ‘Hebben kunstinterventies die worden gepleegd eigenlijk wel nut? En welke kunstinterventies hebben effect? Kunst zou zichzelf moeten verkopen. Dat is tenminste meetbaar. Het is net zoiets als de placebo in de farmacie. Dat kan ook best werken. Ik sluit het niet uit’.
Het publiek is afwijzend naar Kip: ‘Het is niet aan de woningbouwcorporatie om dit te bepalen, maar aan de kunstenaars’. Henk Jan Kip komt in verzet. Hij wijst de zaal op de maatschappelijke verantwoordelijkheid van woningcorporaties: ‘Wij vragen ons wel degelijk af waar mensen zich prettig voelen. Onze huizen zijn dienstbaar aan dit doel’.
Een Wolfskuil-bewoner komt hem als enige tegemoet: ‘Corporaties kijken goed hoe hun geld uitgegeven moet worden. Ik woon als arbeider in een achterstandswijk. Kunst kan een positieve bijdrage leveren, maar de leefbaarheid in de wijk zelf is ook van groot belang’.
Henk Peter Kip wordt niet overtuigd door zijn medesprekers. Toch is hij aan het einde van het debat gematigd positief:
‘Toon aan dat kunst een bijdrage levert aan achterstandswijken. Laat wijkbewoners met doelstellingen komen. Laat hén aangeven wat ze nodig hebben. Vanuit een goed idee kan het in bepaalde gevallen wel positief zijn’.
Bron
Datum: Woensdag 31 oktober 2007
Locatie: Lux, zaal 7
Bezoekers: 72
Debat in samenwerking met de Provincie Gelderland
Sprekers:
Henk Peter Kip, directeur Portaal Nijmegen
Sikko Cleveringa, cultuurmakelaar kunstcircuit Deventer en voorzitter Landelijk Platform Cultuuraanjagers
Mira Kho, curator, conceptontwikkelaar en programmamaker
Jan Brouwer, onderzoeker ABF research
Gespreksleider:
Piet-Hein Peeters, programmacoördinator afdeling debat, LUX
Verslag:
Diana Vilé
De kunstwereld wordt in toenemende mate betrokken bij de aanpak van Nederlandse probleemwijken. Vooral sociaal-artistieke projecten zijn in trek, maar niet bij iedereen.
Als deze kunstprojecten al werken blijft onduidelijk wat precies de toegevoegde waarde is. Moet kunst een rol spelen in de aanpak van achterstandswijken? En welke voorwaarden dienen hieraan gesteld te worden? Kortom, wat betekent kunst concreet voor de kwetsbare wijken? Tijdens het gepassioneerde Kunst en Wijkdebat dat Lux op 31 oktober samen met de provincie Gelderland organiseerde, stonden de (on)mogelijkheden van kunst in de aanpak van kwetsbare wijken centraal. Sikko Cleveringa en Mira Kho, beiden werkzaam in de kunstwereld, zijn ervan overtuigd dat kunst een wezenlijke bijdrage levert. Ze deden hun uiterste best de andere partijen voor zich te winnen. Ze vonden bijval van onderzoeker Jan Brouwer, maar Henk Peter Kip, directeur van Portaal Nijmegen, was slechts gematigd positief.
Meerwaarde kunst
‘Prachtwijken’ noemt de Nederlandse overheid de kwetsbare wijken, gekenmerkt door problemen rondom wonen, werken, onderwijs, opvoeding, integratie en veiligheid. De aanpak van deze wijken staat al jaren op de politieke agenda, maar tot concrete acties heeft dat niet geleid. Voorjaar 2007 bracht PvdA-Minister Vogelaar voor Wonen, Wijken en integratie (WWI) daar echter verandering in. Zij stelde een lijst op met veertig probleemwijken (waaronder Hatert in Nijmegen) en bereikte in september overeenstemming met de woningcorporaties. Sindsdien werken overheden, sociale sector, onderwijs en woningcorporaties op wijkniveau samen om er de levenskwaliteit te verhogen. De kunstwereld wordt daar steeds vaker bij betrokken. Door de aandacht van het kabinet voor deze kwetsbare wijken heeft kunst op wijkniveau immers een zekere kans van slagen. Verondersteld wordt dat zij samenwerking vindt met de bewoners die niet worden bereikt door traditionele cultuuraanbieders als clubhuizen en wijkcentra.
Terwijl het kabinet zich buigt over de vraag hoe op een effectieve en efficiënte manier geld van maatschappelijke organisaties kan worden ingezet voor een betere leefomgeving, vraagt gespreksleider Piet-Hein Peeters zich af wat de meerwaarde van kunst in deze wijken is.
‘Als wijken zoals de Amsterdamse Bijlmer altijd verstoken zouden blijven van kunst, zou het nooit wat worden’. Het zijn deze woorden van dichter en vertaler August Willemse waar concept-ontwikkelaar en programmamaker Mira Kho in haar presentati aan refereert. Zij is van mening dat kunst een grote rol vervult in achterstandswijken: ‘Kunst is in staat mensen met elkaar te verbinden. Het maakt communicatie mogelijk en stelt mensen in staat zich dingen te verbeelden. Beeld heeft namelijk een veel grotere invloed dan taal. In dialoog en ontmoeting, daaraan draagt kunst bij in de wijk. En slechts in activiteiten, in doen, kun je elkaar echt ontmoeten’.
De zaal, bestaande uit kunstprofessionals, cultuurambtenaren, sociaal-cultureel werkers, maar ook woningbouwcorporatieleden en enkele wijkbewoners, vindt ook dat kunst een wezenlijke bijdrage levert aan achterstandswijken: ‘Kunst maakt niet alleen de wijk levendiger, maar vergroot ook de sociale cohesie in de wijk’.
Sikko Cleveringa, Cultuurmakelaar kunstcircuit Deventer en voorzitter van het Landelijk Platform Cultuuraanjagers, is het hier roerend mee eens. Hij onderstreept, net als Mira Kho, de verbindende factor van kunst: ‘Door kunst kun je contact maken met jezelf en anderen’.
Henk Peter Kip, directeur woningcorporatie Portaal Nijmegen, kan zich wel vinden in de idee dat ‘kunst vanuit de mensen zelf moet komen’, maar ziet hierin niet meteen een rol voor de woningcorporatie: ‘Omdat woningcorporaties naast een sociaal-economische doelstelling ook het maatschappelijke belang dienen worden wij al snel gezien als de grote geldschieters. De vraag die vaak uit het huidige publieke debat naar voren komt is of corporaties dat niet kunnen betalen. Maar wij streven niet het doel na kunstenaars aan het werk te houden. Je moet de kracht die in deze achterstandswijken zelf zit gebruiken’.
Emancipatieladder en kunstarena’s
Niet de stedelijke vernieuwing, maar de mens dient centraal te staan in achterstandswijken, suggereert Cleveringa: ‘Wijken bestaan uit stenen en mensen. De focus ligt hierbij op de menselijke ontwikkeling, welke leidt tot emancipatie door het beklimmen van de maatschappelijke participatieladder’. Emancipatie bestaat, vindt hij, op drie niveaus: persoonlijke emancipatie, die bijdraagt aan het vergroten van eigenwaarde; sociale emancipatie, die leidt tot geven en nemen en het mobiliseren van bronnen in de eigen sociale groep; en tot slot maatschappelijke emancipatie, waarbij wijkbewoners invloed leren uitoefenen en zich verantwoordelijk gaan voelen voor het publieke domein, hun wijk.
Cleveringa vervolgt zijn presentatie ‘Uit de Kunst in de Wijk’ met een onderscheid in vier domeinen (‘kunstarena’s’) die actief zijn in de wijk en die elkaar continu wederzijds beïnvloeden: Gevestigde kunst (kunstproductie), waarmee hij de professionele kunstwereld aanduidt. Artistieke interventies die verantwoordelijk zijn voor de culturele programmering. Sociale interventies die zich richten op talentontwikkeling (educatie). En tot slot amateurkunst (zelforganisatie), welke zich uit in lokale organisaties en clubs, waarbij wijkbewoners zelf (als buitenstaanders) actief zijn.
Cleveringa verwijst in zijn betoog naar een abstract beslismodel genaamd SAS (sociaal artistiek schema), gebaseerd op cultuurtheoretici als Freedman en Huskins. Hij legt uit: ‘Iedere kunstarena kan gezien worden als een toneel waarop burgers zich nieuwe rollen eigen kunnen maken; van passieve deelnemer tot volwaardige partner in besluitvorming.’ Hij ziet daarvoor een belangrijke rol weggelegd voor kunstenaars: ‘Het toneel zal ook bezet zijn door gevestigde kunstprofessionals, en de buitenstaanders zullen zich een plaats moeten veroveren. Het wordt zo een strijdtoneel, een arena. De rol van de professionals is om burgers daarbij vanaf de zijlijn te ondersteunen en de afwezige sociale en - in dit geval – artistieke competentie te compenseren’. Wijkbewoners hebben de professionele kunstwereld dus nodig in hun strijd om ontwikkeling.
Gespreksleider Piet-Hein Peeters vraagt zich af of er sprake is van een overlap tussen de artistieke en de sociale arena: ‘Bijt het of gaat het samen?’ Volgens Cleveringa zijn het twee verschillende arena’s binnen hetzelfde spanningsveld, waarbij de kunstenaars de vakprofessionals zijn en de sociaal-cultureelwerkers het opbouwwerk voor hun rekening nemen. ‘Het gaat samen, maar de samenwerking is wel lastig met zulke verschillende typen die er ieder hun eigen beleid op na houden’.
Het publiek vindt dat Cleveringa teveel focust op de kunstwereld en te weinig uitgaat van de wijkbewoners: ‘Is de kunstenaar in de wijk altijd de baas?’ Cleveringa antwoordt dat het verschilt per arena. In de kunstproductie heeft de beeldende kunstenaar de regie. Bij talentontwikkeling gaan de vakdocenten meer ondersteunend te werk. Het gaat daarbij immers om het talent van de bewoners en niet om de kunst op zich. Kunstenaars vervullen per arena een andere rol. Zij zijn slechts stakeholders. Dat stemt het publiek tevreden.
Sociaal-artistieke projecten
‘Kunst kan van blijvende waarde zijn; een ijkpunt in de afbraak en wederopbouw van de wijk’ aldus Cleveringa. Als voorbeeld noemt Cleveringa een sociaal-artistiek project waarbij een vissersdorp tegen de vlakte gaat.
Curator Mira Kho geeft in haar presentatie twee voorbeelden van succesvolle bijdragen: In een project in Leidschendam hebben kunstenaars, in samenwerking met de woningcorporatie en buurtbewoners, kunst geplaatst in de entreehallen van woningen in een oud wijkdeel. Dit heeft volgens Kho ‘de participatie tussen buurtbewoners vergroot’. Het tweede sociaal-artistieke project, ‘Waarde van de gaarde’ in Den Haag, betreft geen concreet kunstwerk, maar een afscheidsproces van buurtbewoners in een afbraakbuurt. Daar is echter eenzelfde resultaat bereikt.
‘Ondanks de grote tegenstellingen tussen de gewelddadige Terracollege-jongeren en de ouderen van het verzorgingstehuis Florence heeft het project de samenhang tussen de wijkbewoners vergroot. Kunst en opbouwwerk kunnen dus heel goed samengaan’.
De zaal vraagt zich af of dit niet slechts zoethoudertjes zijn voor achterstandswijken: ‘Er lijkt sprake van verbinding tussen jong en oud, maar de wijken worden gesloopt. Wat gebeurt er nadat het project ophoudt? Komt de onveiligheid dan niet gewoon weer terug?’ ‘Wat voegt kunst nu precies toe?’ vraagt gespreksleider Peeters dan ook.
‘Vooral op het gebied van sociale cohesie is er sprake van blijvende impact’ stelt Mira Kho. Kunst kan geen problemen oplossen, maar kan wel bijdragen aan het proces van verbinding zoeken’. Cleveringa voegt daaraan toe dat ‘kunstproducties veelal een eenmalig ijkpunt zijn en dat de wijkbewoners zelf zorgen voor de continuïteit’.
Ook Jan Brouwer, onderzoeker bij ABF research, vindt dat kunst van grote toegevoegde waarde is. Er moet dan ook meer kunst in de wijk komen, stelt hij: ’Cultuur zorgt ervoor dat wijken ‘gewild’ worden, zowel fysiek als sociaal. Door overlastwijken op te ruimen, creëer je woningwaarde’. Brouwer ziet, net als Cleveringa en Kho, dat kunst een oplossing kan bieden voor achterstandswijken: ‘Kunst zou daarom een permanente strategie moeten worden voor achterstandswijken’ aldus Brouwer. In zijn visie besteedt het debat echter te weinig aandacht aan de culturele factor, waarin hij vier aspecten onderscheidt: het plaatsen van zichtbare iconen in de wijk, het verminderen van de scheve verdeling van culturele voorzieningen, het verbeteren van communicatie en het terugbrengen van de bureaucratie in de aanpak van de wijken.
Kunst als placebo
Sikko Cleveringa, Mira Kho, Jan Brouwer en het publiek zijn het grotendeels met elkaar eens: kunst kan een concrete bijdrage leveren aan de aanpak van probleemwijken. Henk Peter Kip blijft als enige sceptisch. Hij mist het bewijs dat kunst werkt: ‘Het is een dogma dat kunstinterventies bijdragen aan de kwaliteit van achterstandswijken. Voor mij is het onduidelijk of kunstinterventies werken en waaraan hun succes kan worden afgemeten. Zijn dat de kunstenaars of de wijkbewoners zelf?’ Kip geeft aan dat kunst als overgangsritueel mooi is, maar vraagt zich af of het gemeenschapsgeld zo ook daadwerkelijk nuttig wordt besteed: ‘Hebben kunstinterventies die worden gepleegd eigenlijk wel nut? En welke kunstinterventies hebben effect? Kunst zou zichzelf moeten verkopen. Dat is tenminste meetbaar. Het is net zoiets als de placebo in de farmacie. Dat kan ook best werken. Ik sluit het niet uit’.
Het publiek is afwijzend naar Kip: ‘Het is niet aan de woningbouwcorporatie om dit te bepalen, maar aan de kunstenaars’. Henk Jan Kip komt in verzet. Hij wijst de zaal op de maatschappelijke verantwoordelijkheid van woningcorporaties: ‘Wij vragen ons wel degelijk af waar mensen zich prettig voelen. Onze huizen zijn dienstbaar aan dit doel’.
Een Wolfskuil-bewoner komt hem als enige tegemoet: ‘Corporaties kijken goed hoe hun geld uitgegeven moet worden. Ik woon als arbeider in een achterstandswijk. Kunst kan een positieve bijdrage leveren, maar de leefbaarheid in de wijk zelf is ook van groot belang’.
Henk Peter Kip wordt niet overtuigd door zijn medesprekers. Toch is hij aan het einde van het debat gematigd positief:
‘Toon aan dat kunst een bijdrage levert aan achterstandswijken. Laat wijkbewoners met doelstellingen komen. Laat hén aangeven wat ze nodig hebben. Vanuit een goed idee kan het in bepaalde gevallen wel positief zijn’.
Bron
Community Art
Community Art boek, Fontys kunsten
Titel: Kunst en sociaal engagement : een analyse van de relatie tussen kunst, de wijk en de gemeenschap / Sandra Trienekens ; m.m.v. Marjo van Hoorn en Marie-Louise Damen
Auteur: Sandra Johanna Trienekens (1972-); Marjo van Hoorn
Jaar van uitgave: 2006
Uitgave: Utrecht : Cultuurnetwerk Nederland
Reeks: Cultuur+ educatie ; 17
Annotatie: Lit. opg.: p. 75-77
Omvang: 80 p
Illustraties: ill
Formaat: 24 cm
ISBN: 90-6997-120-8
Trefwoord: Kunst, Sociale aspecten, Opbouwwerk
Plaatsing: 700.71 trie
Locatie: Tilburg Kunsten
Leeninformatie: uitleenbaar
beschikbaar
Community Art Wikipedia
Community art is een benaming die gebruikt wordt voor kunstzinnige projecten rondom sociale vraagstukken.
Geschiedenis
Opkomst in Groot-Brittannië
In Groot-Brittannië wordt de naam community art voor het eerst verzonnen voor initiatieven van een groep kunstenaars die in de jaren 60 actief was. Deze mensen waren sociaal betrokken, en vroegen subsidie aan bij de Arts Council voor projecten die ze met deelnemers uit de gemeenschap wilden gaan opzetten. De Council wist niet zo goed wat ze hiermee aan moest. Vandaar dat er, mede door de aanhoudende en steeds groter wordende vraag, besloten werd een aparte subsidiecategorie te maken, genaamd: community arts. Sindsdien is er nogal wat gebeurd in Groot-Brittannië op dit gebied. De organisatie van community arts projecten heeft zich verschoven van individuele kunstenaars naar community arts organisaties, met community arts workers, speciaal opgeleid voor het opzetten en begeleiden van dit soort initiatieven. Ook het doel is enigszins verschoven. Ging het eerst over emancipatie en zelfbewustzijn, gestimuleerd door de kunstenaar, om zo de positie van bepaalde bevolkingsgroepen te versterken, nu gaat het vooral om emancipatie en zelfbewustzijn, gestimuleerd door de overheid, met kunst als gereedschap. Deze nieuwe ideologie, die heel langzaam de oude heeft vervangen, noemt Paola Merli in haar essay “Evaluating the social impact of participation in arts activities – a critical review on François Matarasso’s Use or Ornament?” de ‘Revival’ van de community arts.
Volgens Graham Pitts, schrijver en publicist van artikelen over o.a. community arts, begon community arts reeds 6000 jaar geleden in Australië, waar de Aboriginals hun “gemeenschapskunst” al maakten. Een ander ijkpunt voor de inburgering van de term in Australië is de oprichting van de Community Arts Committee of the Australia Council for the Arts, in 1973.
Opkomst in België
In België duikt de term (in het Vlaams: sociaal-artistieke projecten) in de jaren ’90 op, als inzet bij sociale kwesties. Hier is het van begin af aan een overheidsinitiatief dat ontstaat vanuit een beleidsprobleem op het gebied van sociale cohesie en integratie.
Opkomst in Nederland
In Nederland verscheen de term in de cultuurnota 2005 – 2008 en in het vooradvies van de Raad voor Cultuur in 2003. Sindsdien vind je in menig subsidieaanvraag de term terug, met de meest uiteenlopende definities. In veel publicaties wordt de term Community arts als relatief nieuw begrip in Nederland gezien. Misschien is de term nieuw in bepaalde sectoren en beleidsnota’s, maar de community arts zoals beschreven staat in de Cultuurnota is dat niet. Deze activiteiten worden al jaren georganiseerd door verschillende instanties, groot en klein, alleen de naam community arts is nooit gevallen.
Community art als beleidsterm
Community arts is in veel gevallen een beleidsterm. Het is dan ook niet raar dat de meeste info over community arts uit beleidsstukken, scripties en andere onderzoeken komt. De meeste makers van community arts gebruiken de term in de regel niet, evenmin als de deelnemers.
De term Community arts is nogal vervuild wat betekenis betreft. Er is menig onderzoek naar gedaan en op elke conferentie over (amateur)kunst is het een onderwerp van heftige discussie. Een definitie van community arts geven is eigenlijk onmogelijk. Er blijft weinig anders over dan categoriseren. Graham Pitts en David Watt hebben een acceptabele categorisering gevonden. Deze wordt uitgebreid besproken in hun artikel “The Imaginary Conference” uit 2001. Hun stelling is min of meer: Alles wat zichzelf community arts noemt, is community arts. Dat vooropgesteld, en vele conferenties over community arts later, komen zij met de volgende categorisering: "…Such artwork is ‘in’,’for’, ‘with’, ‘of’ and now in a very pure sense completely ‘by’ the community." Hierbij zijn de woorden in, for, with, of en by de categorieën die ze aanhouden. Hoewel het dus in categorieën is ingedeeld, verklaart dit nog steeds het fenomeen community arts niet.
Literatuur:
* Pitts, G. / Watt, D., The imaginary Conference, Artwork Magazine Issue 50, Augustus 2001
Community Art artikel De Kracht van Cultuur
"Community art is een internationale hype"
november 2006 -
"Community art ontstaat als kunstenaars in de uitvoering en distributie van hun artistieke creatie nauw samenwerken met specifieke groepen in de samenleving die meestal geen of beperkte toegang hebben om deel te nemen aan kunst." Eugene van Erven is een van de initiatiefnemers van het Community Art Festival dat van 23 tot en met 26 november in Utrecht plaatsvindt. Thema van het festival en de daaraan gekoppelde werkconferentie is 'Kunst in mijn buurt'.
"Community art is een internationale hype", zegt Van Erven. Hoe dat komt is niet helemaal duidelijk. "Vaak vindt deze kunst zijn oorsprong in maatschappelijke onvrede en de wil om daar iets aan te doen. Zo ontstond op de Filippijnen een enorme hausse in community art tijdens de laatste maanden van het bewind van president Marcos. We zien de laatste jaren dat er onder kunstenaars steeds meer mensen zijn die zich druk maken om misstanden in de samenleving. Zij gebruiken kunst als middel om daar, soms juist samen met mensen die met die misstanden te maken hebben, uiting aan te geven. Maar ook is het zo dat kunstenaars soms met hun autonome kunst niet succesvol zijn en andere wegen zoeken om hun kunstenaarschap inhoud te geven.
Een andere factor van belang is dat we steeds meer zien dat politici hun greep op de samenleving dreigen te verliezen en tot het inzicht komen dat kunst een goed middel is om sociale cohesie te stimuleren. Dat heeft als nadeel dat daarmee de kunst soms slechts als sociaal instrument wordt gezien. Dat noemen ze in Engeland social engineering.
Een ingewikkeld vraagstuk bij community art is de waardering van de artistieke prestatie. Een toneelstuk dat gemaakt wordt in een achterstandsbuurt met wijkbewoners als acteurs is niet te vergelijken met toneel van grote gesubsidieerde gezelschappen. Grootste verschil is dat bij community art het proces van de artistieke creatie nadrukkelijk onderdeel is van het kunstwerk."
Jos Schuring
Het programma van 'Kunst in mijn buurt' is dit jaar gewijd aan podiumkunst en omvat Nederlandse gezelschappen als Stut theater, Le Grand Cru, Growing up in Public, maar ook groepen uit Macedonië, Mexico, Cuba, Frankrijk en Ecuador. Komende jaren zullen in Utrecht festivals over community art volgen met beeldende kunst, fotografie en video als thema. 'Kunst in mijn buurt' is onderdeel van de Vrede van Utrecht en wordt onder meer gesteund door de European Cultural Foundation, Hivos en Stichting DOEN.
Titel: Kunst en sociaal engagement : een analyse van de relatie tussen kunst, de wijk en de gemeenschap / Sandra Trienekens ; m.m.v. Marjo van Hoorn en Marie-Louise Damen
Auteur: Sandra Johanna Trienekens (1972-); Marjo van Hoorn
Jaar van uitgave: 2006
Uitgave: Utrecht : Cultuurnetwerk Nederland
Reeks: Cultuur+ educatie ; 17
Annotatie: Lit. opg.: p. 75-77
Omvang: 80 p
Illustraties: ill
Formaat: 24 cm
ISBN: 90-6997-120-8
Trefwoord: Kunst, Sociale aspecten, Opbouwwerk
Plaatsing: 700.71 trie
Locatie: Tilburg Kunsten
Leeninformatie: uitleenbaar
beschikbaar
Community Art Wikipedia
Community art is een benaming die gebruikt wordt voor kunstzinnige projecten rondom sociale vraagstukken.
Geschiedenis
Opkomst in Groot-Brittannië
In Groot-Brittannië wordt de naam community art voor het eerst verzonnen voor initiatieven van een groep kunstenaars die in de jaren 60 actief was. Deze mensen waren sociaal betrokken, en vroegen subsidie aan bij de Arts Council voor projecten die ze met deelnemers uit de gemeenschap wilden gaan opzetten. De Council wist niet zo goed wat ze hiermee aan moest. Vandaar dat er, mede door de aanhoudende en steeds groter wordende vraag, besloten werd een aparte subsidiecategorie te maken, genaamd: community arts. Sindsdien is er nogal wat gebeurd in Groot-Brittannië op dit gebied. De organisatie van community arts projecten heeft zich verschoven van individuele kunstenaars naar community arts organisaties, met community arts workers, speciaal opgeleid voor het opzetten en begeleiden van dit soort initiatieven. Ook het doel is enigszins verschoven. Ging het eerst over emancipatie en zelfbewustzijn, gestimuleerd door de kunstenaar, om zo de positie van bepaalde bevolkingsgroepen te versterken, nu gaat het vooral om emancipatie en zelfbewustzijn, gestimuleerd door de overheid, met kunst als gereedschap. Deze nieuwe ideologie, die heel langzaam de oude heeft vervangen, noemt Paola Merli in haar essay “Evaluating the social impact of participation in arts activities – a critical review on François Matarasso’s Use or Ornament?” de ‘Revival’ van de community arts.
Volgens Graham Pitts, schrijver en publicist van artikelen over o.a. community arts, begon community arts reeds 6000 jaar geleden in Australië, waar de Aboriginals hun “gemeenschapskunst” al maakten. Een ander ijkpunt voor de inburgering van de term in Australië is de oprichting van de Community Arts Committee of the Australia Council for the Arts, in 1973.
Opkomst in België
In België duikt de term (in het Vlaams: sociaal-artistieke projecten) in de jaren ’90 op, als inzet bij sociale kwesties. Hier is het van begin af aan een overheidsinitiatief dat ontstaat vanuit een beleidsprobleem op het gebied van sociale cohesie en integratie.
Opkomst in Nederland
In Nederland verscheen de term in de cultuurnota 2005 – 2008 en in het vooradvies van de Raad voor Cultuur in 2003. Sindsdien vind je in menig subsidieaanvraag de term terug, met de meest uiteenlopende definities. In veel publicaties wordt de term Community arts als relatief nieuw begrip in Nederland gezien. Misschien is de term nieuw in bepaalde sectoren en beleidsnota’s, maar de community arts zoals beschreven staat in de Cultuurnota is dat niet. Deze activiteiten worden al jaren georganiseerd door verschillende instanties, groot en klein, alleen de naam community arts is nooit gevallen.
Community art als beleidsterm
Community arts is in veel gevallen een beleidsterm. Het is dan ook niet raar dat de meeste info over community arts uit beleidsstukken, scripties en andere onderzoeken komt. De meeste makers van community arts gebruiken de term in de regel niet, evenmin als de deelnemers.
De term Community arts is nogal vervuild wat betekenis betreft. Er is menig onderzoek naar gedaan en op elke conferentie over (amateur)kunst is het een onderwerp van heftige discussie. Een definitie van community arts geven is eigenlijk onmogelijk. Er blijft weinig anders over dan categoriseren. Graham Pitts en David Watt hebben een acceptabele categorisering gevonden. Deze wordt uitgebreid besproken in hun artikel “The Imaginary Conference” uit 2001. Hun stelling is min of meer: Alles wat zichzelf community arts noemt, is community arts. Dat vooropgesteld, en vele conferenties over community arts later, komen zij met de volgende categorisering: "…Such artwork is ‘in’,’for’, ‘with’, ‘of’ and now in a very pure sense completely ‘by’ the community." Hierbij zijn de woorden in, for, with, of en by de categorieën die ze aanhouden. Hoewel het dus in categorieën is ingedeeld, verklaart dit nog steeds het fenomeen community arts niet.
Literatuur:
* Pitts, G. / Watt, D., The imaginary Conference, Artwork Magazine Issue 50, Augustus 2001
Community Art artikel De Kracht van Cultuur
"Community art is een internationale hype"
november 2006 -
"Community art ontstaat als kunstenaars in de uitvoering en distributie van hun artistieke creatie nauw samenwerken met specifieke groepen in de samenleving die meestal geen of beperkte toegang hebben om deel te nemen aan kunst." Eugene van Erven is een van de initiatiefnemers van het Community Art Festival dat van 23 tot en met 26 november in Utrecht plaatsvindt. Thema van het festival en de daaraan gekoppelde werkconferentie is 'Kunst in mijn buurt'.
"Community art is een internationale hype", zegt Van Erven. Hoe dat komt is niet helemaal duidelijk. "Vaak vindt deze kunst zijn oorsprong in maatschappelijke onvrede en de wil om daar iets aan te doen. Zo ontstond op de Filippijnen een enorme hausse in community art tijdens de laatste maanden van het bewind van president Marcos. We zien de laatste jaren dat er onder kunstenaars steeds meer mensen zijn die zich druk maken om misstanden in de samenleving. Zij gebruiken kunst als middel om daar, soms juist samen met mensen die met die misstanden te maken hebben, uiting aan te geven. Maar ook is het zo dat kunstenaars soms met hun autonome kunst niet succesvol zijn en andere wegen zoeken om hun kunstenaarschap inhoud te geven.
Een andere factor van belang is dat we steeds meer zien dat politici hun greep op de samenleving dreigen te verliezen en tot het inzicht komen dat kunst een goed middel is om sociale cohesie te stimuleren. Dat heeft als nadeel dat daarmee de kunst soms slechts als sociaal instrument wordt gezien. Dat noemen ze in Engeland social engineering.
Een ingewikkeld vraagstuk bij community art is de waardering van de artistieke prestatie. Een toneelstuk dat gemaakt wordt in een achterstandsbuurt met wijkbewoners als acteurs is niet te vergelijken met toneel van grote gesubsidieerde gezelschappen. Grootste verschil is dat bij community art het proces van de artistieke creatie nadrukkelijk onderdeel is van het kunstwerk."
Jos Schuring
Het programma van 'Kunst in mijn buurt' is dit jaar gewijd aan podiumkunst en omvat Nederlandse gezelschappen als Stut theater, Le Grand Cru, Growing up in Public, maar ook groepen uit Macedonië, Mexico, Cuba, Frankrijk en Ecuador. Komende jaren zullen in Utrecht festivals over community art volgen met beeldende kunst, fotografie en video als thema. 'Kunst in mijn buurt' is onderdeel van de Vrede van Utrecht en wordt onder meer gesteund door de European Cultural Foundation, Hivos en Stichting DOEN.
Notulen 15-01-2009
We hadden afgesproken bij Mariëlle thuis.
We hebben de feedback van Jan bekeken en het document aangepast. We hebben hem weer teruggestuurd voor nieuwe feedback.
We mogen verder naar fase 2: probleemstelling.
We hebben de feedback van Jan bekeken en het document aangepast. We hebben hem weer teruggestuurd voor nieuwe feedback.
We mogen verder naar fase 2: probleemstelling.
dinsdag 13 januari 2009
Notulen 13-01-2009
Vandaag zouden we onze boeken uithebben. Mariëlle is klaar met de oriëntatiefase en Shakila met de wijken opzoeken.
We hebben samen naar het verslag van de oriëntatiefase gekeken en Jan een e-mail gestuurd met het verslag en de vraag om feedback.
We hebben een Sociologie en de moderne samenleving gehaald. Deze is ook op internet te vinden. Dit boek verdelen we.
Vervolg:
We de boekverslagen
Mariëlle kijkt naar de wijken
Shakila verdeelt het boek
Donderdag komen we weer bij elkaar.
We hebben samen naar het verslag van de oriëntatiefase gekeken en Jan een e-mail gestuurd met het verslag en de vraag om feedback.
We hebben een Sociologie en de moderne samenleving gehaald. Deze is ook op internet te vinden. Dit boek verdelen we.
Vervolg:
We de boekverslagen
Mariëlle kijkt naar de wijken
Shakila verdeelt het boek
Donderdag komen we weer bij elkaar.
zondag 11 januari 2009
Notulen 08-01-2009
We zijn bij elkaar gekomen om het werk van de vakantie te bespreken.
Door de feestdagen waren de boeken nog niet helemaal uit. Dit maken we nog af.
We hebben nog het laatste contact gelegd voor de afspraak met Jan en dhr. Willems.
Mariëlle had de oriëntatiefase voor een deel uitgeschreven, maar ze kwam er niet helemaal uit. We hebben het er over gehad.
Door de feestdagen waren de boeken nog niet helemaal uit. Dit maken we nog af.
We hebben nog het laatste contact gelegd voor de afspraak met Jan en dhr. Willems.
Mariëlle had de oriëntatiefase voor een deel uitgeschreven, maar ze kwam er niet helemaal uit. We hebben het er over gehad.
dinsdag 6 januari 2009
Notulen 18-12-2008
We hebben een planning voor het project gemaakt.
We zijn bezig met een afspraak maken voor na de vakantie met Jan Fransen en Dhr. Willems.
We hebben nu een versie van de opzet waarmee we aan de slag kunnen!
kerstvakantie taken
Shakila:
- 'onderzoekt' een ideale wijk EN een slechte wijk in dezelfde stad!
- literatuur lezen over kunst en cultuur
Mariëlle:
- literatuuronderzoek over kunst en cultuur
- Fase 1 oriëntatiefase maken/ uitwerken!! En eventueel een deel van fase 2; de probleemstelling!
Ondertussen gaan we verder met het maken van een afspraak.
We zijn bezig met een afspraak maken voor na de vakantie met Jan Fransen en Dhr. Willems.
We hebben nu een versie van de opzet waarmee we aan de slag kunnen!
kerstvakantie taken
Shakila:
- 'onderzoekt' een ideale wijk EN een slechte wijk in dezelfde stad!
- literatuur lezen over kunst en cultuur
Mariëlle:
- literatuuronderzoek over kunst en cultuur
- Fase 1 oriëntatiefase maken/ uitwerken!! En eventueel een deel van fase 2; de probleemstelling!
Ondertussen gaan we verder met het maken van een afspraak.
Abonneren op:
Posts (Atom)